Ο άνθρωπος που παντρεύει τους Περιστεριώτες

Σήμερα που ο θεσμός του πολιτικού γάμου αποκτά περισσότερους φαν και είτε από επιλογή, είτε από ανάγκη, κάποιοι επιλέγουν να παντρευτούν στο Δημαρχείο, σκεφτήκαμε να παρευρεθούμε κι εμείς, ώστε να δούμε “ιδίοις όμμασι” την τελετή, τους νιόπαντρους συμμετέχοντες, τον Αντιδήμαρχο σε χρέη “ιερέα”και τους ευτυχισμένους ( ; ) συγγενείς και φίλους.

Ο υπεύθυνος Αντιδήμαρχος κ. Τάσος Θεοδωράκος, ήρθε ντυμένος καλά αλλά απλά, χωρίς κουστούμι και γραβάτα, με διάθεση χαλαρή. Η αίθουσα κατάλληλα προετοιμασμένη για να δεχτεί τους νεόνυμφους, με λευκό τραπεζομάντιλο και μπουκετάκια λουλουδιών σε διάφορα σημεία της αίθουσας. Δεν ξέρουμε βέβαια αν οι μελλόνυμφοι επέλεξαν τη λιτότητα ή όχι της διακόσμησης, αλλά -αν είναι πρωτοβουλία του δήμου- οφείλουμε να παραδεχτούμε τη φιλότιμη μεν, αλλά υποδεέστερη σε σχέση με τις υπερπαραγωγές που συναντάμε σε κάποιες εκκλησίες, προσπάθεια.
Ο Αντιδήμαρχος με αστεία και χαμόγελο, προσπαθούσε να χαλαρώσει τα ζευγάρια. Άλλα από αυτά συνοδεύονταν από “κομβόι” συγγενών και φίλων και άλλα ήταν εκεί με τους απαραίτητους μάρτυρες, γονείς και ίσως μερικούς φίλους.
Αυτό που κάνει εξαρχής εντύπωση είναι η παρατήρηση των παρευρισκομένων. Παρατηρήσαμε ότι οι μεγαλύτεροι (γονείς, παππούδες) δεν ήταν και τόσο ευχαριστημένοι με την επιλογή του Δημαρχιακού μεγάρου και όχι κάποιας εκκλησίας, μιας και περισσότερο αυτές οι ηλικίες είναι προσκολλημένες στους παραδοσιακούς τρόπους. Και τα σχεδόν... μουτρωμένα πρόσωπά τους είναι η απόδειξη του συμπεράσματός μας. Τα άτομα μικρότερης ηλικίας προφανώς ήταν χαλαρότερα και έδειχναν να απολαμβάνουν την τελετή, αστειευόμενα και τραβώντας φωτογραφίες. Η διαδικασία μεταξύ άλλων περιελάμβανε τις κλασικές βέρες, τον όρκο των μελλονύμφων και βέβαια τις απαραίτητες αναμνηστικές φωτογραφίες.
Ο κ. Θεοδωράκος μας είπε ότι πολλές φορές ο πολιτικός γάμος είναι λύση ανάγκης και πολλά απ' τα ζευγάρια που τον επιλέγουν, πραγματοποιούν στη συνέχεια και θρησκευτικό.
Παρόλα αυτά η εμπειρία μας αυτή επιβεβαίωσε πως η γοητεία του γάμου στην εκκλησία είναι πολύ διαφορετική. Είναι το μυστήριο, είναι η μυστικιστική ατμόσφαιρα; Δεν ξέρουμε. Πάντως το Δημαρχείο δεν είναι και τόσο παραμυθένιο. Αφήστε που λείπουν και εκείνα τα νυφικά και τα κουστούμια υπερπαραγωγές, τροφή για συζήτηση και “κοινωνικό σχόλιο” στους γυναικείους κύκλους μετά το μυστήριο...