«Η αφετηρία και η βάση του θεάτρου, όπως και κάθε μορφής τέχνης, είναι η ποίηση και η μαγεία. Αν λείψουν αυτά, δεν υπάρχει θέατρο».
Κάρολος Κουν, 1908-1987, Ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης
Αυτήν ακριβώς τη μαγεία επιδιώκει να εμφυσήσει στους σπουδαστές της η Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Πέτρας στον δήμο Πετρούπολης. Η σχολή που αποτελεί τη μία από τις 2 δημοτικές δραματικές σχολές αναγνωρισμένες από το κράτος πανελληνίως, βρίσκεται στην οδό 25ης Μαρτίου 80 (κατά κόσμον Πετρουπόλεως). Εκεί συνάντησα τον Διευθυντή της, τον γνωστό ηθοποιό Κώστα Αρζόγλου, για μία κατατοπιστική κουβέντα επάνω στα δρώμενα της σχολής και όχι μόνο. Να σημειώσω ότι ο κ. Αρζόγλου ήταν προσιτότατος (προς διάψευση όσων θεωρούν ότι οι μεγάλοι, αναγνωρίσιμοι καλλιτέχνες του βεληνεκούς του είναι απρόσιτοι και τρόπον τινά αλαζονικοί). Βέβαια αυτό που αποκόμισα ήταν η μεγάλη του θέληση να πετύχει στο όραμά του για τη σχολή, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.
Κύριε Αρζόγλου, η σχολή ιδρύθηκε από δική σας πρωτοβουλία;
Ναι, η σχόλη ήταν ένα όραμά μου, ήδη από το 2008. Βέβαια η σκέψη υπήρχε και την προετοίμαζα ήδη δυο χρόνια πριν, από το 2006.
Περιγράψτε μας πώς ακριβώς ξεκινήσατε την ίδρυση της σχολής.
Ο νεοεκλεγείς τότε δήμαρχος Πετρούπολης, Στέφανος Βλάχος μου πρότεινε τη δημιουργία μιας δημοτικής θεατρικής σχολής. Η ιδέα μου άρεσε πολύ και για τον εξής λόγο: πολλές ιδιωτικές σχολές ενίοτε κάνουν τον σπουδαστή «Θεό» και συχνά κοροϊδεύουν τα παιδιά, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις πραγματικές ή μη δυνατότητές τους.
Υπήρχε ανταπόκριση από τον κόσμο;
Ναι, υπήρξε πραγματικά άμεση ανταπόκριση. Στο πρώτο έτος είχαμε περίπου 17 σπουδαστές. Στο δεύτερο και τρίτο έτος προστέθηκαν και άλλοι μαθητές με αποτέλεσμα η σχολή να έχει 45 άτομα.
Οι μαθητές ήταν από την Πετρούπολη ή και από άλλα μέρη;
Υπήρχαν μαθητές από την Πετρούπολη, αλλά και από άλλα μέρη, από τη Γλυφάδα, την Κηφισιά και όλη την Αττική.
Όταν άλλαξε διοίκηση ο δήμος και αποχώρησε ο Στέφανος Βλάχος, η νέα διοίκηση σας αντικατέστησε;
Στην αρχή, στην πρώτη τετραετία που εξελέγη δήμαρχος Πετρούπολης ο κ. Κοτσαμπάς, σεβάστηκε τη δουλειά που είχα κάνει στη σχολή και δήλωναν υπερήφανοι για τα επιτεύγματά της. Δυστυχώς στη δεύτερη τετραετία, άλλαξε αντιδήμαρχος πολιτισμού, στη δικαιοδοσία του οποίου υπαγόταν η σχολή, και η νέα αντιδήμαρχος πολιτισμού (δεν είμαι εδώ για να δημιουργήσω αντιθέσεις και να αναφέρω ονόματα) θέλησε να προωθήσει κάποιο δικό της άτομο, στη δική μου θέση.
Στις τελευταίες εκλογές, με την αποχώρηση του κ. Κοτσαμπά και την επανεκλογή του κ. Βλάχου αναλάβατε ξανά τη διεύθυνση της σχολής;
Ναι, ο Στέφανος με κάλεσε να αναλάβω ξανά τη διοίκηση της σχολής και να τη φέρω εκεί που της αξίζει.
Πόσοι μαθητές φοιτούν αυτή τη στιγμή στη σχολή;
Φοιτούν 12 μαθητές.
Ουσιαστικά δηλαδή είναι σαν να ξεκινάτε από την αρχή.
Πράγματι. Όμως να τονίσω εδώ ότι δεν έχω μαγικές ικανότητες. Αγαπάω αυτό που κάνω και θέλω να κάνω τη δραματική σχολή της Πετρούπολης γνωστή σε όλη την Ελλάδα. Όμως πρέπει να καταλάβουν οι αρμόδιοι και φυσικά ο δήμαρχος ότι από μία πετυχημένη σχολή η πόλη εισπράττει τα οφέλη, προωθείται ο πολιτισμός και η θεατρική παιδεία, διαφημίζεται η Πετρούπολη σε όλη την Ελλάδα. Δυστυχώς, αισθάνομαι ότι έχω ριχθεί σε μια μάχη άοπλος. Να φανταστείτε ότι πριν 11 χρόνια, που δημιουργούσαμε τη σχολή, οι δυσκολίες ήταν λιγότερες. Η σχολή δεν έχει καν site, ούτε γραμματεία.
Οι δάσκαλοι της σχολής είναι έμπειροι ηθοποιοί;
Καταρχάς να τονίσω ότι είμαστε υποχρεωμένοι οι καθηγητές που επιλέγουμε για τη σχολή να είναι εγκεκριμένοι από το Υπουργείο Πολιτισμού. Είναι πολύ σημαντικοί στο χώρο τους και με μεγάλη πείρα.
Μπορείτε να μας πείτε κάποια ονόματα;
Θα αναφέρω τους καθηγητές (ελπίζω να μην ξεχάσω κάποιον). Εκτός από μένα που διδάσκω υποκριτική, είναι η Παρθενόπη Μπουζούρη, η Θεοδώρα Τζήμου, ο Σωτήρης Καραμεσίνης, που είναι από το Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν, η Έλσα Ανδριανού, που ήταν πέρυσι διευθύντρια της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Ο Νίκος Κορνήλλιος κάνει κινηματογράφο, ο Κώστας Καγιάννης κάνει τραγούδι, ο Κωστής Σφυρικίδης κάνει ορθοφωνία. Επίσης, η Ευδοκία Δεληπέτρου κάνει Λογοτεχνία και divised theater (όπου οι μαθητές δημιουργούν σενάριο και το παίζουν ξεκινώντας απ’ το μηδέν), η Όλγα Σπυράκη, που κάνει κίνηση και χορό. Ο Μιχαήλ Ζάιμπελ κάνει υποκριτική και διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και η Κωνσταντίνα Τάκαλου που θα έρθει από το δεύτερο εξάμηνο και είναι στο Εθνικό Θέατρο. Επίσης, ετοιμάζουμε μια σειρά σεμιναρίων με θέμα το μιούζικαλ με πρακτικό χαρακτήρα και ένα σεμινάριο από κοινού που αφορά τον αρχαίο λόγο και το αρχαίο μέλος, δηλαδή τη μελωδία και άλλα.
Για να μπει κάποιος στη σχολή δίνει εξετάσεις;
Ναι, όπως επιτάσσει το Υπουργείο Πολιτισμού. Οι εξετάσεις διεξάγονται σε ένα μικρό θέατρο στην Πετρούπολη.
Έχετε ανεβάσει έως τώρα κάποια θεατρική παράσταση με τους μαθητές της σχολής;
Ναι. Έχω ανεβάσει με το εργαστήρι θέατρου και με τη σύμπραξη ορχήστρας την «Όπερα της Πεντάρας». Επίσης, ανέβασα με τη σχολή στο Θέατρο Πέτρας ολόκληρο έργο του σπουδαίου συγγραφέα Ματέι Βιζνιεκ,
Κλείνοντας τη συνέντευξη πείτε μας ένα αγαπημένο σας έργο στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο ή στο θέατρο.
Η αγαπημένη μου θεατρική παράσταση ήταν αυτή που παίζαμε με τον Αλέκο Αλεξανδράκη στο θέατρο Ιλίσια, το M. Butterfly. Ήταν πολύ μεγάλη επιτυχία και είχαν έρθει από το Λονδίνο να δούνε πώς παίζαμε! Από την τηλεόραση, λατρεύω τα Μυστικά της Εδέμ, το Βέρα Στο Δεξί, αλλά πάνω απ’ όλα συνεχίζω να πιστεύω ότι τα Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά είναι η καλύτερη σειρά, στην οποία έχω συμμετάσχει.
Αγαπημένες σας συνεργασίες;
Σίγουρα ο Αλέκος Αλεξανδράκης. Έχουμε δουλέψει πολλές φορές μαζί και τον εκτιμάω πολύ γιατί δεν έχω δει πιο γενναιόδωρο άνθρωπο, ο οποίος να χαίρεται τόσο πολύ με την επιτυχία του άλλου. Θα προσθέσω και την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Αρζόγλου. Σας εύχομαι καλή δύναμη στο έργο σας.
Σ.Σ: Η συνέντευξη δόθηκε κάτω από το βλέμμα της … Έλλης Λαμπέτη, που μας κοιτούσε μέσα από έναν μεγάλο πίνακα πίσω από τον Κώστα Αρζόγλου.
