Γράφει η Ελισάβετ Σταματίου

Το βασικότερο και μεγαλύτερο κοινωνικό αγαθό είναι η εκπαίδευση και κανένας μαθητής δεν πρέπει να μένει αποκλεισμένος από αυτό. Με αυτά τα λόγια και με φανερή συναισθηματική φόρτιση που δύσκολα αποτυπώνεται με λέξεις ο Αντιδήμαρχος Παιδείας κύριος Αναστάσιος Θεοδωράκος άρχισε να ξεδιπλώνει το προσωπικό του όραμα για τα παιδιά με ιδιαίτερες ανάγκες αλλά και ξεχωριστά χαρίσματα, όπως διαπίστωσα ιδίοις όμμασι στην επίσκεψή μου στο Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στο Περιστέρι. Το όραμα αυτό που υλοποιήθηκε αλλά δε σταματά εδώ, έχοντας τεράστια δυναμική και προοπτική είναι όραμα του δήμου μας και ευελπιστούμε να γίνει όλων των δήμων ακολουθώντας το πρότυπο του Περιστερίου, το οποίο έχει αποτελέσει πόλο έλξης για παιδιά που το έχουν ανάγκη αλλά δεν συμπεριλαμβάνονται στα όρια του δικού μας. Ο διευθυντής του σχολείου κ. Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου μας κατατόπισε εμπεριστατωμένα και πρόθυμα για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου σχολείου, ενώ ο Αναστάσιος Θεοδωράκος παρενέβαινε με έντονη συγκίνηση καθώς είναι ο βασικός εμπνευστής και ενορχηστρωτής του όλου εγχειρήματος. Ένα εγχείρημα που ξεκίνησε το 2007 από ένα απρόσωπο ΦΕΚ για να ολοκληρωθεί και να πάρει σάρκα και οστά, ώστε να δημιουργηθεί ένας χώρος χαράς και δημιουργίας. Ένας μαραθώνιος αγώνας όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο αντιδήμαρχος παιδείας για την απόκτηση και συγχώνευση του τρίτου δημοτικού σχολείου Περιστερίου, για την αναγκαία χρηματοδότηση και την ολική αναμόρφωση του χώρου ώστε να ικανοποιεί τις ανάγκες των παιδιών. Μια πολύχρονη και κοπιώδης προσπάθεια που συνάντησε εμπόδια και δυσκολίες αλλά τελικά υλοποίησε τον στόχο της διοίκησης Παχατουρίδη  να έχουν όλα τα παιδιά το δικό τους σχολείο.

Αυτή τη στιγμή το συγκεκριμένο σχολείο καλύπτει όχι μόνο ανάγκες του Περιστερίου αλλά και όμορων δήμων. Κάτι τέτοιο όμως δεν θα είναι δυνατόν τα επόμενα χρόνια καθώς οι ανάγκες του δήμου μας έχοντας άμεση προτεραιότητα θα υπερκαλύπτουν τις θέσεις, οι οποίες βέβαια είναι επαρκείς για την ποιοτική φοίτηση των μαθητών του δήμου μας. Ο διευθυντής του σχολείου μάς δήλωσε: «Το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Αγωγής εντάσσεται στην υποχρεωτική εκπαίδευση και προσφέρει πτυχίο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Τα κριτήρια διαχωρισμού των τάξεων είναι ηλικιακά και σε κάθε περίπτωση εξασφαλίζεται η λειτουργικότητα των τμημάτων.  Υπάρχουν εργαστήρια γεωπονίας, εργαστηριακά μαθήματα μαγειρικής και το πιο σημαντικό, αυτόνομης διαβίωσης, καθώς είναι προαπαιτούμενο πολλών από τους μαθητές μας. Όσον αφορά μαθήματα εκπαίδευσης διδάσκονται Γλώσσα, Μαθηματικά, Κοινωνική Αγωγή, Αισθητική Αγωγή, Γυμναστική, Πληροφορική, Μουσική. Είναι ένα κανονικό σχολείο με άρτια εκπαιδευμένο διδακτικό προσωπικό, ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό, λογοθεραπευτή και λογοθεραπευτική υποστήριξη και ειδικό βοηθητικό προσωπικό. Το κάθε τμήμα περιλαμβάνει 4-7 παιδιά ηλικίας 13-16 ετών και στόχος μας είναι η εξωστρέφεια και συμμετοχή, γι’ αυτό και διοργανώνονται δράσεις με φορείς και οργανώσεις που ενισχύουν την κοινωνικότητα και την αυτενέργεια των μαθητών μας. Πάντα υπάρχει η συνεννόηση και συνεργασία με τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση».

Οι συγκεκριμένες κατατοπιστικότατες πληροφορίες χρωματίσθηκαν από το πάθος του κυρίου Θεοδωράκου, ο οποίος, όπως με βεβαιότητα διαπίστωσα, αγαπά και πονά τον συγκεκριμένο χώρο για τον οποίο τονίζει: «Παραλάβαμε έναν χώρο σκοτεινό και άδειο και τον μετατρέψαμε στον πιο φωτεινό χώρο του Περιστερίου. Το φως προέρχεται από τα χαμόγελα των παιδιών και των γονιών που βλέπουν τα παιδιά τους να ανθίζουν μέσα από τη διαδικασία της εκπαίδευσης που δικαιωματικά αξίζουν. Περνώντας κάποιος απέξω ίσως να μην συνειδητοποιεί το έργο που συντελείται σε αυτό το κτίριο. Αγαπηθήκαμε από τη γειτονιά και αποτελούμε ένα παράδειγμα ψυχικής δύναμης και προσπάθειας τόσο εκπαιδευτικών όσο και εκπαιδευόμενων. Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά σε όλους τους εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής που δίνουν καθημερινά μάχες και επιτελούν ένα τόσο σημαντικό έργο. Ο Δήμος Περιστερίου έχει προσφέρει την υλικοτεχνική υποδομή και υπάρχει επάρκεια σε προσωπικό καθαριότητας ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια και η υγιεινή των παιδιών».

Αναμφίβολα αυτό το διαπίστωσα κι εγώ αφού όλοι οι χώροι άστραφταν όπως και τα πρόσωπα των παιδιών, που ένιωθαν ασφαλή και γεμάτα αυτοπεποίθηση. Μου έκανε εντύπωση η αγάπη με την οποία τα περιέβαλλε όλο το προσωπικό, δείχνοντας έμπρακτα την έννοια και τη φροντίδα του. Περιηγήθηκα σε όλους τους χώρους, τα εργαστήρια, τις κουζίνες, το γυμναστήριο, την αίθουσα εκδηλώσεων, το προαύλιο. Μια ηλιόλουστη μέρα του Δεκέμβρη που ο καιρός συνηγόρησε να φωτίσει κι άλλο τα χαμόγελα αυτών των παιδιών. Με αίσθηση απόλυτης ευθύνης και ειλικρίνειας καταθέτω πως φεύγοντας δεν πήρα ούτε μια δυσάρεστη εικόνα μαζί μου όπως αρχικά φοβήθηκα αναλαμβάνοντας τη συγκεκριμένη αποστολή. Είχα τη χαρά να παρακολουθήσω πρόβες της χριστουγεννιάτικης γιορτής και να δω από κοντά τα παιδιά να τραγουδούν και να απολαμβάνουν το πνεύμα των γιορτών σε μια ατμόσφαιρα ζεστή που αποπνέει θετική διάθεση και αγάπη. Ο δάσκαλος μουσικής και Ειδικής αγωγής κ. Γιάννης Μακρής με μεγάλη ενσυναίσθηση και αγάπη αγκάλιαζε και κατεύθυνε τους μαθητές του, φέρνοντάς τους σε επαφή με την τέχνη, κάτι που τόσο έχουν ανάγκη, όπως εξάλλου όλοι μας.

Κλείνοντας θέλω να εκφράσω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον Αντιδήμαρχο Παιδείας που μου εμπιστεύτηκε την παρουσίαση ενός έργου που τόσο αγαπά και πιστεύει και να το τιτλοφορήσω ως αφιέρωμα στη ζωή, στη δύναμη του ανθρώπου και στην αγωγή των παιδιών. Κι επειδή κανένα σπουδαίο έργο δεν τελειώνει ποτέ, ολοκληρώνω παραθέτοντας τα λόγια του κυρίου Θεοδωράκου που αποτελούν πρόκληση και συγχρόνως εφαλτήριο  προοπτικής κα ελπίδας: «Το συγκεκριμένο σχολείο είναι ένα πρότυπο που το προβάλλουμε σαν παράδειγμα για κάθε Δήμο της επικράτειας. Ο ιδανικός σκοπός είναι να καλύπτει τις ανάγκες του δήμου Περιστερίου και η αντιστοιχία να είναι ένα σχολείο για δύο το πολύ δήμους. Το μεγάλο μας όραμα είναι η επαγγελματική αποκατάσταση μέσω προστατευμένης εργασίας αυτών των παιδιών με τη συνδρομή της πολιτείας. Στόχος του σχολείου μας είναι μέσω του σχολείου να μπορούν να βιοποριστούν. Εκπαιδεύουμε τους μαθητές όχι απλά σε ένα μάθημα αλλά στη ζωή». Μια εκπαίδευση που όλοι έχουμε ανάγκη και  δεν τελειώνει ποτέ... Μέρος αυτής της αέναης διαδικασίας ήταν η επίσκεψή μου στο συγκεκριμένο Εργαστήριο Ειδικής Εκπαίδευσης. Υπόσχομαι να μην ξεχάσω τα χαμόγελα που γενναιόδωρα μου χάρισαν τα παιδιά σε μέρες που ο ήλιος δεν θα είναι το ίδιο φωτεινός...