Βρισκόμαστε στο 2022 και 9 είναι οι χώρες στον κόσμο που έχουν πυρηνικούς εξοπλισμούς: ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Β. Κορέα, Ινδία, Πακιστάν και Ισραήλ. Όλες μαζί έχουν περίπου 15.000 πυρηνικές κεφαλές, ικανές να αφανίσουν τον ίδιο τον πλανήτη, αν κάποιος θελήσει να τις χρησιμοποιήσει. Βεβαίως η Ινδία και το Πακιστάν έχουν σαφώς μικρότερης έντασης κεφαλές σε σχέση με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, που από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου έχουν τα περισσότερα και τα πιο ισχυρά πυρηνικά όπλα.
Ο τρόμος των πυρηνικών όπλων δεν είναι κάτι νέο και η ιστορία έχει ήδη γράψει μελάνες σελίδες σχετικές με το θέμα. Βλέπε Χιροσίμα και Ναγκασάκι.
Σήμερα και παρόλο που ευελπιστούσαμε ότι η ανθρωπότητα είχε διδαχθεί και η απειλή ενός πυρηνικού πολέμου θα βρισκόταν μόνο ως σενάριο σε ταινίες καταστροφής, ο κίνδυνος μοιάζει να παίρνει σάρκα και οστά και τα δεκάδες σενάρια που έχουμε κατά καιρούς παρακολουθήσει στις ταινίες, μοιάζουν να «γειτνιάζουν» επικίνδυνα με την πραγματικότητα. Η ελπίδα και η ευχή είναι να παραμείνουν σενάρια φαντασίας. Στην αντίθετη περίπτωση, ας διαβάσουμε ποια θα είναι η σκοτεινή πορεία των πραγμάτων…
Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Georgetown, σε προπτυχιακό μάθημα για τα πυρηνικά όπλα και την παγκόσμια πολιτική την τελευταία δεκαετία, πάντα κάνει την ίδια ερώτηση την τελευταία μέρα των μαθημάτων: Πόσοι από τους μαθητές του πιστεύουν ότι θα δουν να χρησιμοποιούνται πυρηνικά όπλα στη ζωή τους;
Για πολλά χρόνια, δεν σήκωνε το χέρι πάνω από ένας μαθητής. Αυτό ήταν λογικό έλεγε ο καθηγητής γιατί «το να μιλάμε για πυρηνικό πόλεμο ήταν σαν να μιλάμε για δεινόσαυρους – είναι απλώς κάτι από το παρελθόν που δεν θα είναι κάτι στο μέλλον μας». Όμως τα τελευταία δύο ήταν διαφορετικά. Όταν έκανε ξανά αυτή την ερώτηση, περίπου το 60 τοις εκατό των μαθητών του σήκωσαν τα χέρια ψηλά. Και δεν είναι οι μόνοι. Μια έρευνα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ τον Ιανουάριο του 2018 σε 1.000 ηγέτες από κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και άλλες βιομηχανίες προσδιόρισε τον πυρηνικό πόλεμο ως κορυφαία απειλή.
Στις ΗΠΑ η παρουσία του Ντόναλντ Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο έχει αυξήσει τις ανησυχίες για έναν πιθανό πυρηνικό πόλεμο. Εκείνη την εποχή μια δημοσκόπηση έδειξε περίπου το 52% των Αμερικανών - πολλοί από τους οποίους είναι Δημοκρατικοί – ανησυχούσαν ότι ο πρόεδρος θα εξαπέλυε πυρηνική επίθεση χωρίς λόγο.
Για να γίνει πιο κατανοητό το αποτέλεσμα ενός τέτοιου πολέμου, ο Alex Wellerstein, ιστορικός της επιστήμης, κατασκεύασε το Nukemap, έναν ψηφιακό χάρτη πυρηνικών, όπου μπορεί κάποιος να ρίξει μια συγκεκριμένη βόμβα και να δει το αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, μια βόμβα με 140 κιλοτόνους εκρηκτικά, θα μπορούσε να σκοτώσει άμεσα 220.000 ανθρώπους και περίπου 450.000 θα είχαν σοβαρούς τραυματισμούς. Κάτι τέτοιο έγινε στη Χιροσίμα και τη Ναγκασάκι.
Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν δεν έπεφτε μια βόμβα, αλλά περισσότερες.
Όσοι βρίσκονται σε ακτίνα 1.2 τετραγωνικών μιλίων, θα αντιμετώπιζαν μια τεράστια ποσότητα ραδιενέργειας και χωρίς ιατρική περίθαλψη, ένα 50 με 90% θα πέθαιναν μόνο από τα οξεία συμπτώματα, που περιλαμβάνουν ναυτία, ξαφνικές αιμορραγίες, εμετό, διάρροια με αίμα, κάψιμο στο δέρμα, σοβαρό έγκαυμα και ξεφλούδισμα.
Αυτοί που θα βρίσκονται σε μεγαλύτερη ακτίνα, από 33 τετραγωνικά μίλια και πάνω, θα είχαν εγκαύματα τρίτου βαθμού, γιατί η λάμψη της έκρηξης θα ερχόταν σε επαφή με το εκτεθειμένο δέρμα τους. Σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσε να προκαλέσει και φωτιά, σε επαφή με εύφλεκτα υλικά. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο άνθρωπος δε θα νιώθει πόνο γιατί το κάψιμο θα έχει διαλύσει τα νεύρα του.
Στην περιοχή των 17 τετραγωνικών μιλίων, η βόμβα θα ισοπέδωνε κτίρια κατοικιών, σκοτώνοντας σίγουρα ανθρώπους μέσα ή κοντά τους. Συντρίμμια και φωτιά θα επεκτείνονταν παντού.
Από την πτώση της θερμοκρασίας (επειδή ο καπνός θα ανέβαινε στην ατμόσφαιρα, θα μπλόκαρε τις ακτίνες του ήλιου να φτάσουν στη Γη και ο πλανήτης θα βυθιζόταν στο σκοτάδι και στο κρύο για αρκετούς μήνες), θα ήταν αδύνατο να ξαναγίνουν κάποιες σοδειές και σε πολλά μέρη του κόσμου οι άνθρωποι θα πέθαιναν της πείνας. Ο…περίφημος Πυρηνικός Χειμώνας. Η θερμοκρασία του πλανήτη θα έπεφτε στους -8 βαθμούς Κελσίου και θα χρειαζόταν τουλάχιστον 5 χρόνια μέχρι να ανέβει ξανά κατά 15 βαθμούς. Στο βόρειο ημισφαίριο θα αντιμετώπιζαν την πιο σκληρή εκδοχή της αλλοιωμένης θερμοκρασίας.
Ένα με δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα πυρηνικού πολέμου, οι ωκεανοί δε θα μπορούσαν να απορροφήσουν το διοξείδιο του άνθρακα και θα έφτανε το pH τους στα ύψη.
Ο συνδυασμός του κρύου με την κατά 45% λιγότερη βροχή, θα καθιστούσε το έδαφος ανίκανο να μπορέσει να αναπτύξει φυτά και δέντρα.
Αυτά και άλλα πολλά, που δεν έχουμε τον χώρο, ούτε και τη διάθεση να αναλύσουμε. Ας ελπίσουμε ότι θα τα δούμε μόνο σε κάποια χολιγουντιανή ταινία, με πατατάκια στο χέρι και όχι αναζητώντας το κοντινότερο πυρηνικό καταφύγιο…
ΦΩΤΟ: Άνθρωποι που περπατούν στα ερείπια της Χιροσίμα τις εβδομάδες μετά την έκρηξη της ατομικής βόμβας.
Bernard Hoffman/The LIFE Picture Collection/Getty Images
Πληροφορίες από: Vox.com
