Ο εμβληματικός τραγουδιστής των Διάφανων Κρίνων, Θάνος Ανεστόπουλος, έφυγε από κοντά μας στις 3 Σεπτεμβρίου 2016.

"Γεννήθηκα στην Αλεξανδρούπολη.

Έπειτα μετακομίσαμε στο Περιστέρι,

στην περιοχή Νέα Ζωή.

Εκεί

λάμβανες συνεχώς την υπενθύμιση

πως οι γειτονιές χτίζονται

από τους εσωτερικούς πρόσφυγες,

δίνοντάς τους ονόματα

που μέσα τους είχαν γράψει

τα μύχια όνειρά τους και τις ελπίδες

για καινούργια ξεκινήματα.

Πέρασα στην Ανωτάτη

Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς,

σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο.

Όλοι οι φοιτητές

προσπαθούσαν να βρουν μια θέση

στην κρεατομηχανή του μέλλοντος

και να γίνουν τεχνοκράτες.

Μια μέρα ήμουν στο Αμφιθέατρο.

Χρωστούσα τέσσερα μαθήματα

για το πτυχίο.

Από αντίδραση σηκώθηκα κι έφυγα.

Ένας λέκτορας που με ήξερε

με είδε να φεύγω.

- Πού πας; με ρωτάει.

- Φεύγω. Δε μπορώ άλλο, του λέω.

Δεν το μετάνιωσα. Μετάνιωσα που

δε σπούδασα κάτι που να μη με θλίβει.

Θα ήθελα να είχα κάνει κάτι

στη Διδασκαλική.

Αυτό θα με βοηθούσε να βγαίνω

πιο εύκολα από τον εαυτό μου.

Τελικά κατέληξα στο χώρο

της Μουσικής.

Τα ταξίδια

και η ελευθερία που μου πρόσφεραν,

υπήρξαν καθοριστικά για μένα.

Μου διαμόρφωσαν

την αισθητική του δρόμου, που δεν

είχε μόνο την ανεμελιά και την αλητεία

αλλά και την αναζήτηση,

τη δίψα για επικοινωνία και την

ανταλλαγή πολιτισμικών στοιχείων.

Δεν ανήκω σε αυτούς

που γράφουν για τους άλλους.

Δεν είμαι διασκεδαστής.

Αυτό δε σημαίνει

ότι δε μπορώ να χαρώ τη ζωή μου,

περνώντας μέσα από πολλά

και διαφορετικά συναισθήματα.

Όσον αφορά τη μουσική και τη

συγγραφή, απλώς, όταν νιώθω καλά,

βγαίνω έξω στο φως

και το ζω με όλη του την ένταση,

χωρίς να νιώθω την ανάγκη

να το κάνω τραγούδι.

Αυτό θα το κάνω όταν κάτι με θλίβει.

Αυτό έχω ανάγκη να το πετάξω

από πάνω μου,

και ο τρόπος που ξέρω

και καταφέρνω να το κάνω,

είναι εκφράζοντάς το

είτε με μια πένα για το χαρτί,

είτε με μια πένα για την κιθάρα μου.

Ο παιδικός μου ήρωας δεν ήταν

φανταστικός. Τον έλεγαν Θέμη...

Ήρωας μου έγινε

τη μέρα που ξάπλωσε

μπροστά από μια μπουλντόζα,

που είχε έρθει

για να ξεκινήσει εργασίες

μετατροπής της τοπικής μας αλάνας

σε πολυκατοικία,

και όταν απελευθέρωσε

όλα τα αδέσποτα,

σαλτάροντας στο φορτηγάκι

του μπόγια.

Ο Θέμης,

ο ήρωάς μου,

πέθανε από καρκίνο.

Πεθαίνουν και οι ήρωες,

σκέφτηκα..."

Θάνος Ανεστόπουλος

Σαν σήμερα, στις 3/9 το 2016, έφυγε από τη ζωή.

Πηγές: lifo. gr

Απόσπασμα από συνέντευξη

στον Φώτη Βαλλάτο.

in. gr

Απόσπασμα από συνέντευξη

στην Τζωρτζίνα Ντούτση.

thepressproject. gr

Φωτογραφία:

Ανδρέας Σιμόπουλος

popaganda. gr - fosphotos