Για «πλήρη λογοκλοπή», ονόματος, λογοτύπου και γραμματοσειράς, κάνει λόγο η ιταλική «il manifesto» αναφορικά με την ελληνική εφημερίδα «to manifesto» ζητώντας παράλληλα την άμεση διακοπή της έκδοσης, προειδοποιώντας ότι θα προσφύγει στη δικαιοσύνη.
Συγκεκριμένα, με ανάρτησή της στην επίσημη ιστοσελίδα, η ιταλική εφημερίδα ξεκαθαρίζει μεταξύ άλλων ότι «αυτό το όνομα έχει πίσω του 51 χρόνια πολιτικών ρήξεων και δημοσιογραφικής ποιότητας. Δεν μπορεί να αμαυρωθεί από ένα φύλλο προπαγάνδας υπέρ της δεξιάς κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας».
Αξίζει να σημειωθεί ότι μία από τις μικρές διαφορές στο λογότυπο των εφημερίδων είναι η επιλογή του κόκκινου χρώματος κάτω από την ονομασία της ιταλικής εφημερίδας, ενώ στην ελληνική εφημερίδα υπάρχει το κίτρινο.
«Η κόκκινη γραμμή που υπογραμμίζει τα γράμματα της εφημερίδας δείχνει μια ακριβή πολιτική τοποθέτηση» τονίζει η ιταλική εφημερίδα σχολιάζοντας δεικτικά ότι «όποιος θέλει να φτιάξει μια κίτρινη εφημερίδα πρέπει να χρησιμοποιεί άλλο όνομα».
«Η υπεράσπιση της ιστορίας της εφημερίδας μετράει περισσότερο από την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας», τονίζει η «il manifesto» επισημαίνοντας ότι τα δημοσιεύματα της ελληνικής εφημερίδας εκθειάζουν τον Κ. Μητσοτάκη και επιτίθενται στην Αλ. Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα κάνει λόγο για «εμμονή» εναντίον του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τέλος, γίνεται αναφορά στην κατρακύλα της Ελλάδας σχετικά με τη θέση της στην ελευθερία του Τύπου, ενώ αναφορικά με την ύλη της ελληνικής εφημερίδας, σχολιάζει ότι μεταξύ των δημοσιογράφων δεν υπάρχουν σημαντικές υπογραφές, ενώ για τον εκδότη Χάρη Παυλίδη αναφέρει επικαλούμενη την ελληνική έκδοση της Huffington Post ότι «αναφέρεται ως σύμβουλος Τύπου του Δημήτρη Αβραμόπουλου, εκπροσώπου της ΝΔ, πρώην υπουργού Δικαιοσύνης και Ευρωπαίου Επιτρόπου Μετανάστευσης».
Αναλυτικά η ανακοίνωση της «il manifesto»:
«Αν πάτε διακοπές στην Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι και δείτε μια εφημερίδα κρεμασμένη στα περίπτερα που έχει το ίδιο όνομα και το ίδιο λογότυπο με αυτή που έχετε στα χέρια σας, μην την αγοράσετε. Δεν έχουμε επεκτείνει την κυκλοφορία μας ούτε αποφασίσαμε να μεταφράσουμε τα άρθρα μας. Υπάρχει πλήρης λογοκλοπή.
Οι εκδότες έχουν αντικαταστήσει το αρσενικό οριστικό άρθρο “il” με το αντίστοιχο ουδέτερο ελληνικό “το”. Κατά τα λοιπά ο τίτλος είναι πανομοιότυπος με αυτόν που σχεδίασε το 1971 ο Τζουζέπε Τρεβιζάνι. Η μόνη σημαντική παραλλαγή είναι χρωματικής φύσης: δεν υπάρχει το κόκκινο της λωρίδας που υπογραμμίζει το όνομα του manifesto, αλλά το κίτρινο του κύκλου που περιβάλλει τα δύο πρώτα γράμματα.
Μετά από κάποιες έρευνες, οι δικηγόροι Αντρέα Φιόρε και Αλέσιο Λα Πένια, με τη βοήθεια του Έλληνα συναδέλφου τους Ιωάννη Απατσίδη, έστειλαν εξώδικη προειδοποίηση εκ μέρους του συνεταιρισμού μας προκειμένου να σταματήσει αμέσως η κυκλοφορία της πειρατικής παραλλαγής.
«Όσοι προσπαθούν να οικειοποιηθούν τα εμπορικά σήματα άλλων για να εκμεταλλευτούν τη φήμη τους χρησιμοποιούν λίγη φαντασία. Ίσως προσθέτοντας λέξεις ή μικρές παραλλαγές. Εδώ έκαναν αντιγραφή και επικόλληση του ονόματος και της γραμματοσειράς, αλλάζοντας μετά βίας το άρθρο” λέει η La Pegna.
{…}
Αυτό το όνομα [Il Manifesto] έχει πίσω του 51 χρόνια πολιτικών ρήξεων και δημοσιογραφικής ποιότητας. Δεν μπορεί να αμαυρωθεί από ένα φύλλο προπαγάνδας υπέρ της δεξιάς κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Ξεφυλλίζοντας το [ελληνικό] manifesto, στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν χρονογραφήματα, ρεπορτάζ, έρευνες, αλλά μόνο απόψεις και πολιτικές αντιπαραθέσεις που αφενός υμνούν τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την ομάδα του, αφετέρου επιτίθενται στην αντιπολίτευση, στον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. […]
Δεν υπάρχουν σημαντικές υπογραφές δημοσιογράφων ούτε ο εκδότης Χάρης Παυλίδης είναι γνωστός στο ελληνικό δημοσιογραφικό περιβάλλον. Μια παλιά βιογραφική αναφορά του βρίσκεται στην ελληνική έκδοση του ιστότοπου huffingtonpost στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ως σύμβουλος Τύπου του Δημήτρη Αβραμόπουλου, πρώην υπουργού και επιτρόπου Μετανάστευσης στην ΕΕ.
Στην Ελλάδα η κυκλοφορία των εφημερίδων δεν είναι δημόσια, […] αλλά η απήχηση του [ελληνικού] Manifesto φαίνεται περιορισμένη».
{…}
Παρατυπίες που διαπράττονται με την αντιγραφή του ονόματος και του λογότυπου μπορεί να κυμαίνονται από παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων έως αθέμιτο ανταγωνισμό, έως λογοκλοπή. το μανιφέστο είναι σήμα κατατεθέν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ιστορικό εμπορικό σήμα στην Ιταλία και η προστασία του υπερβαίνει τα επιμέρους κράτη μέλη.
Σε αυτή την περίπτωση, όμως, η υπεράσπιση της ιστορίας της εφημερίδας μετράει περισσότερο από την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας. Η κόκκινη γραμμή που υπογραμμίζει τα γράμματα της εφημερίδας δείχνει μια ακριβή πολιτική τοποθεσία και έναν αγνό και ανεξάρτητο εκδότη, οργανωμένο με τη μορφή συνεταιρισμού.
Όποιος θέλει να φτιάξει μια κίτρινη εφημερίδα πρέπει να χρησιμοποιεί άλλο όνομα».