Της Ελισάβετ Σταματίου
Ένας αναποφάσιστος Ιούλιος, σε ένα σκηνικό όπου η συννεφιά και η υγρασία ανταγωνίζονται τις υψηλές θερμοκρασίες δίνοντας αίσθηση τροπικού κλίματος, μας βρίσκει μετεκλογικά να αναλογιζόμαστε ευθύνες, λίγο πριν πιάσουμε ξαπλώστρα σε κάποια παραλία, έστω και κοντινή -άκουσα ότι τα νησιά είναι απροσπέλαστα. Εύχομαι όμως να μην πιάσουνε ξαπλώστρες κι όλοι εκείνοι που ψηφίσαμε όλοι εμείς στα δυτικά, αλλά να έρθουν κι απ' τα μέρη μας να τους κεράσουμε καφέ. Στο Περιστέρι η πάντα ζωντανή Βεάκη περιμένει, η Μ. Αλεξάνδρου και η Κώστα Βάρναλη για πιο εκλεπτυσμένα γούστα, ενώ ο πεζόδρομος της Εθνικής Αντιστάσεως, εγκυμονεί εκπλήξεις, καθώς βρίσκεται σε φάση ανανέωσης. Και για να μην χαρακτηριστούμε τοπικιστές, ας μην ξεχνάμε το Χαϊδάρι με τις δροσερές οάσεις, την Πετρούπολη με την ανυπέρβλητη θέα, το πάντα αγαπημένο Αιγάλεω και όλα εκείνα τα σημεία στα δυτικά που ακόμη διατηρούν άρωμα γειτονιάς και γεύση αυθεντικότητας αν και εξελίσσονται διαρκώς...
Κάθε γωνιά με μια ξεχωριστή γοητεία μα όλες σαν να συνδέονται, τουλάχιστον για εμένα που συχνά -πυκνά παραβιάζω τα όρια του δήμου μου πεζή για να επισκεφτώ τους όμορους..
Εκεί που η Τζων Κένεντι συναντά τη Φαβιέρου, προς Χαϊδάρι δηλαδή, εκεί που Παναγή Τσαλδάρη γίνεται Αναπαύσεως για να συναντήσει την πλατεία Αγίου Ιεροθέου και να οδηγήσει στην Πετρούπολη, εκεί που η Θηβών ενώνεται με την Ιερά οδό, εκεί χτυπούν οι καρδιές μας και εκμηδενίζονται οι αποστάσεις...
Όλοι εσείς λοιπόν που εκλεγήκατε στον Δυτικό Τομέα στρέψτε το βλέμμα σας σε αυτές τις διαδρομές, κερνάμε freddo, μπορείς ακόμη να βρεις frappe (είμαστε fan της δεκαετίας του 80’ και του του παλιού Μπουρναζίου) και τον καλύτερο ελληνικό σε γραφικά καφενεδάκια που εξακολουθούν να υπάρχουν σε πείσμα των καιρών... Γιατί στα δυτικά συνυπάρχουν αρμονικά όλα εκείνα τα ετερόκλητα στοιχεία που συνθέτουν ένα άκρως ενδιαφέρον ψηφιδωτό.
Κι αφού ολοκληρώσαμε με τις προσκλήσεις-προκλήσεις ας αναλογιστούμε κι εμείς οι απλοί πολίτες τις δικές μας ευθύνες σεβόμενοι τον τόπο μας, τους συντοπίτες μας και τον εαυτό μας, τόσο σε επίπεδο συμπεριφοράς κι αλληλεγγύης όσο και σε αισθητικό, προστατεύοντας την όραση και την ακοή μας από επιβλαβή ερεθίσματα. Ας είναι κάθε ερέθισμα μια νέα αφορμή για σκέψη και δημιουργία, ας κάνουμε τις γειτονιές μας μικρές οάσεις αλληλεγγύης και παραγωγικότητας. Ως δημότισσα Περιστερίου οφείλω να ομολογήσω ότι σε αυτή την κατεύθυνση μας έχουν ωθήσει οι δημοτικές αρχές και το σημαντικό έργο της κοινωνικής υπηρεσίας του δήμου μας. Γιατί εκτός από ωραίους δρόμους και δροσερά σιντριβάνια, έχουμε ανάγκη κι από ουσιαστική στήριξη, γιατί υπάρχουν ευάλωτες ομάδες που γνωρίζουμε ότι τους παρέχεται βοήθεια κι ελπίζουμε να ενισχυθεί. Ο ανακαινισμένος πεζόδρομος λοιπόν εκτός από τις νέες πλάκες που θα καταστήσουν πιο ευχάριστη την πρόσβαση στις λαμπερές βιτρίνες, εκτός από τον άρτιο φωτισμό, ας έχει ένα παγκάκι κι έναν πλάτανο (έμαθα ότι επιλέχτηκε για να κοσμεί και να σκιάζει τα βήματά μας) για τον ανήμπορο και ενδεή διαβάτη κι ας γίνει το παγκάκι αυτό το στέκι όλων.
