Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου
Η αλήθεια που κρύβεται πίσω από το μακιγιάζ, πίσω από καλά κλειδωμένες πόρτες εκεί που βασιλεύει η βία, εκεί που το θύμα μετατρέπεται σε σάκος του μποξ χωρίς λόγο, χωρίς αιτία…
Αυτή την αλήθεια θα σπάσουμε σήμερα κιόλας με σημείο αναφοράς την παγκόσμια ημέρα εξάλειψης της γυναικείας κακοποίησης που έχει θεσπιστεί στις 25 Νοεμβρίου, δηλαδή πριν λίγες ημέρες. Ωστόσο είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους
Γυναίκες που υπηρετούν τα κοινά και διαθέτουν αξιώματα στις πόλεις μας, στη δυτική Αττική στέλνουν το δικό τους ηχηρό μήνυμα. Σπάστε τη σιωπή! Μιλήστε! Διεκδικήστε!
Το μήνυμα το δικό μας, μην κρύβετε πίσω από το μακιγιάζ τα τραύματά σας, καθώς αυτά που σχίζουν την ψυχή σας είναι βαθιά που δύσκολα γιατρεύονται. Μιλήστε και διεκδικήστε τη ζωή που σας αξίζει!
-1-
Μαίρη Τσιώτα Μάρκου, Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Πρασίνου & Ποιότητας ζωής
Δήμου Περιστερίου: Κάντε με αποφασιστικότητα το βήμα μπροστά
H κα. Μαίρη Τσιώτα, Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Πρασίνου & Ποιότητας ζωής στο δήμο Περιστερίου στέλνει το δικό της μήνυμα μέσω της εφημερίδας «Life». Παροτρύνει τις γυναίκες να βρουν το θάρρος να αποδράσουν με το μυαλό και την ψυχή και να κάνουν με αποφασιστικότητα ένα βήμα μπροστά.
Συγκεκριμένα λέει:
«Η Βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη».
Κόφι Άναν, Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ (1997-2006).
Φίλες και φίλοι
Η γυναίκα, η μάνα, η κόρη, η φίλη, η νοικοκυρά, η εργαζόμενη, η κορυφαία του χορού της ζωής είναι το εξαιρετικά πολύτιμο βιβλίο που αξίζει όλοι να το προστατεύουν, να το μελετούν, να το κατανοούν, να το έχουν στη βιβλιοθήκη του μυαλού τους.
Το νόημά του να διαφεντεύει και να καθοδηγεί τον ψυχικό κόσμο, τα συναισθήματα του καθενός και να εξωτερικεύει με πράξεις το σεβασμό και την ιερότητα που της αξίζει να απολαμβάνει στη ζωή, στο σπίτι ,στη δουλειά στην κοινωνία.
Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα στις μέρες μας που υποτίθεται ότι ο πολιτισμός και η κοινωνία αλλάζει, προχωρεί, προοδεύει, η βία κατά των γυναικών κυριαρχεί και μεταφέρεται με συμβουλές από την οικογένεια στις γυναίκες και κυρίως από μάνα σε κόρη.
Η πλάνη, ο μύθος από τα παλιότερα χρόνια ότι η γυναίκα οφείλει να ακολουθεί το δρόμο μιας σιωπηλής υποταγής, μιας σχεδόν μηδενικής υποταγής υποβόσκει με εμφανή πρόοδο και στο σήμερα..
Μεγάλο το λάθος, γιατί έτσι η βία που υφίσταται η γυναίκα στην οικογένεια, στην εργασία, στην κοινωνία εμβολιάζει το μυαλό και την ψυχή της με την πίστη ότι και αυτή φταίει, νιώθει συνένοχη και παγιώνει τη διεστραμμένη άποψη-πίστη, ότι η βία είναι ιδιωτική και γυναικεία υπόθεση.
Όχι, είναι βαθιά κοινωνική υπόθεση οικογένειας, Πολιτείας, Παιδείας, Φορέων.
Είναι υπόθεση που αφορά όλους ανεξαιρέτως, για την ισότητα και τα δικαιώματα.
Η σιωπή της κάθε γυναίκας που υφίσταται βία που μένει στην πλάνη ότι είναι συνένοχη, καθιστά τη βία ένα ανομολόγητο έγκλημα και οι δράστες πληθαίνουν.
Με την ατολμία τους να καταγγείλουν, αποκρύπτουν την κάθε μορφή βίας (ενδοοικογενειακή, εργασιακή ...) ενισχύουν την πλάνη ότι η γυναίκα είναι κτήμα του ανδρός και αυτός κάνει κάθε τι για να κάμπτει τυχόν αντιστάσεις.
Η γυναίκα αφήνει να θεριεύει μέσα της η χαμηλή αυτοεκτίμηση και στους άλλους η πεποίθηση της χαμηλής νοημοσύνης και κυρίως κάθε επίδοξου βιαστή.
Στον περίγυρο δεν αφήνουν σημάδια, ενισχύουν την στρατηγική εκφοβισμού, την οικτρή πίστη της κυριαρχίας του βιαστή και έτσι συνεχίζεται, κλιμακώνεται η βία και σε συχνότητα και σε σοβαρότητα.
Φίλες μου, βρείτε το θάρρος να αποδράσετε με το μυαλό και την ψυχή, πείτε ποτέ δεν είναι αργά να πιστέψτε στον εαυτό σας να ενισχύσετε την αυτοεκτίμησή σας.
Αν θέλετε να ξεκινήστε μια καλύτερη ζωή, κάντε μια απελευθερωτική κίνηση, βρείτε το κουράγιο να απαρνηθείτε το παρελθόν, να ανοίξτε φτερά για το μέλλον.
Κάντε με αποφασιστικότητα το βήμα μπροστά, για μια ζωή που αξίζει σε κάθε πλάσμα.
Είναι δικαίωμα της κάθε γυναίκας την καλή ζωή να την γεύεται, να την ζει, γιατί από τον Θεό έχει την ευλογία, το προνόμιο, το χάρισμα να είναι η «κορυφαία του χορού της ζωής».
-2-
Κατερίνα Σταματοπούλου Αντιδήμαρχος Διοικητικών Υπηρεσιών & ΚΕΠ Δήμου Πετρούπολης: Το ότι είσαι γυναίκα δεν σε κάνει αδύναμη!
Η Αντιδήμαρχος Διοικητικών Υπηρεσιών & ΚΕΠ Δήμου Πετρούπολης, Κατερίνα Σταματοπούλου στέλνει μέσω της «Life» το δικό της μήνυμα μέσα από το οποίο παροτρύνει τις γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση να μη φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια.
Συγκεκριμένα λέει:
«Ας μιλήσουμε με νούμερα: Μία στις πέντε γυναίκες έχουν πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας. Πολλές γυναίκες, θύματα ανθρωποκτονίας, δολοφονούνται καθημερινά από πρώην ή νυν συντρόφους τους. Το 40% με 50% των γυναικών της Ε.Ε. έχουν αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο. Το 55% με 95%, των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας δεν καταγγέλλουν ποτέ το πρόβλημα.
Το ότι είσαι γυναίκα δεν σε κάνει αδύναμη!
Έχεις θεμελιώδη δικαιώματα, όπως τη Δικαιοσύνη και την Ισότητα των δύο φύλων!
Μην αφήνεις κανένα «τέρας-δυνάστη» να σε υποβιβάζει και να σε κακοποιεί!
Έχεις προσωπικότητα, έχεις φωνή!
Αν νομίζεις ότι είναι ψίθυρος, κάνε την ουρλιαχτό! Ζήτα βοήθεια!
Υπάρχουν γραμμές στήριξης-καθοδήγησης. Δομές για να φιλοξενηθείς. Μίλα…
Όλες οι γυναίκες είμαστε δίπλα σου!»
-3-
Ανδριάννα Αλεβίζου, Αντιδήμαρχος διοίκησης & οικονομικών, πρόεδρος δημοτικής επιτροπής ισότητας φύλων, Δήμος Ιλίου: Ενάντια στη γυναικεία κακοποίηση ο Δήμος Ιλίου
«Πίσω από τις κλειστές πόρτες αρκετές γυναίκες βιώνουν μια ωμή πραγματικότητα. Δεν είναι λίγες οι φορές που κακοποιούνται λεκτικά, ψυχικά ή/και ακόμα σωματικά, παρόλο που η πρόοδος που συντελέστηκε τις τελευταίες δεκαετίες έχει προκαλέσει ανακατατάξεις και μετασχηματισμούς στις δομές και στους θεσμούς της σύγχρονης κοινωνίας. Ο εκδημοκρατισμός αυτός μέσω της νομικής κατοχύρωσης της ισότητας των φύλων αποτελεί μία από τις καίριες μεταβολές, ωστόσο τελικά δεν είναι αρκετή απ’ όσο φαίνεται να καθορίσει συμπεριφορές και να ξεριζώσει στερεότυπα και αντιλήψεις που υπονομεύουν την εδραίωση αφενός της ισοτιμίας και αφετέρου του αλληλοσεβασμού ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα. Ο υποκριτικός σεβασμός, η υποταγή της γυναίκας μέσω επαπειλούμενου φόβου και ο αυταρχισμός από μέρους του άνδρα αποτελούν συχνές εκδηλώσεις του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών. Οι τοπικές κοινωνίες φαίνεται να γνωρίζουν καλύτερα από όλους τους φορείς τα πραγματικά περιστατικά και προβλήματα καθώς οι γειτονιές «παραμιλούν» ενώ βέβαια ταυτόχρονα «σιωπούν».
-Ο Δήμος Ιλίου και ο Δήμαρχος κ.Νίκος Ζενέτος έπειτα από την υπογραφή της Χάρτας για την Ισότητα των Φύλων στην Τοπική Κοινωνία (12/5/2015), συγκρότησε Δημοτική Επιτροπή Ισότητας των Φύλων με την Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου (υπ’ αριθμόν 321/2015), το ειδικό συμβουλευτικό όργανο με αρμοδιότητες την υποστήριξη, εισήγηση και εκπόνηση σχεδίων δράσης σε τοπικό επίπεδο, την διατύπωση προτάσεων και λήψη αναγκαίων μέτρων, την συνεργασία με την Περιφερειακή Επιτροπή Ισότητας των Φύλων και με τις δομές του Δικτύου της ΓΓΙΦ για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.
-Ως Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας του Δήμου Ιλίου και ως Αντιπρόεδρος Ισότητας των Φύλων της ΚΕΔΕ (μέχρι το Σεπτ.’19) εκπροσωπήσαμε την Ελλάδα και ΚΕΔΕ στην τελική πανευρωπαϊκή συνδιάσκεψη για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Χάρτη Ισότητας των φύλων στις Βρυξέλλες, υλοποιήσαμε δράση για τη βία κατά των γυναικών στον Δήμο μας, η οποία καλύφθηκε από τα ΜΜΕ, ενώ με θεατρικές παραστάσεις «μιλήσαμε στην τοπική κοινωνία» για τη βία κατά των γυναικών και συμμετείχαμε στο Πανελλήνιο συνέδριο "Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ" που έγινε στην Καβάλα και τελευταία διοργανώσαμε σεμινάριο αυτοάμυνας στο Δήμο. Βρισκόμαστε σε διαρκή συνεργασία με τον Ξενώνα Κακοποιημένων Γυναικών του ΕΚΚΑ στο Ίλιον.
-Μιλάμε για τη ΒΙΑ και ενεργούμε για την καταπολέμησή της σε κάθε μορφή»
-4-
Ζαχαροπούλου Χρυσούλα,Αντιδήμαρχος Διοικ. & Οικ. Υπηρεσιών Δήμου Αιγάλεω & ΚΕΠ:
Η καθημερινότητα μετρά παγκοσμίως άθλιες αναξιοπρεπείς συμπεριφορές που βιώνει το γυναικείο φύλο
«Η Ελλάδα, η κοιτίδα του πολιτισμού διεθνώς, δίδαξε τη Δημοκρατία, τη Φιλοσοφία, τη λατρεία του Δωδεκάθεου, όπου η γυναικεία φυσιογνωμία έχει τη δυναμική της, στη σοφία, την ομορφιά, τη γεωργία, την πίστη, τη ζωή και τη δημιουργία.
Η εξέλιξη της ανθρωπότητας στους αιώνες βελτίωσε πολύ την ποιότητα ζωής των λαών, διατήρησε όμως τις υπάρχουσες κοινωνικές ανισότητες και την ανισότητα των δύο φύλων.
Μακρύς ο δρόμος για την ισότητα, όπου σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου ( EIGE ) μεταξύ των 28 ευρωπαϊκών χωρών η Ελλάς είναι τελευταία ( 2019 ).
Αυτή η ανισορροπία δημιούργησε διαφορετική αντιμετώπιση σε όλα τα επίπεδα δραστηριότητός της.
Γίνανε βήματα, θεσμοθετήθηκαν αρχές για την υποστήριξη του γυναικείου φύλου, στην εργασία, στην πολιτεία, στην ασφάλιση, στην κοινωνική καταξίωση, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο... Όμως στην ουσία δεν αξιοποιούνται πλήρως.
Μάστιγα : Η άνθηση παγκοσμίως της βίας κατά των γυναικών... Λεκτική - Ψυχολογική - Σωματική ( Βιασμοί, πορνεία, εκμετάλλευση, εκβιασμοί, εξαφανίσεις, δολοφονίες).
Ο Φόβος και η Απειλή αναγκάζουν το θύμα της κακοποίησης να απαιτήσει νομικά την δίωξη του θύτη…
Η καθημερινότητα μετρά παγκοσμίως άθλιες αναξιοπρεπείς συμπεριφορές που βιώνει το γυναικείο φύλο.
- Στον σύγχρονο ευρωπαϊκό κόσμο που ανήκουμε πρέπει να καταδικάσουμε την μη εφαρμογή νομικών μέτρων προστασίας μας, όπου είναι απαραίτητο.
- Να καταγγείλουμε την εις βάρος μας βία, με τη συμβουλευτική στήριξη που θεσμικά υπάρχει, όπως και να γνωστοποιήσουμε το πρόβλημα και να γίνουν κοινωνοί οι αρχές.
- Αγωνιζόμαστε να επιβληθούν νόμοι κακουργηματικού χαρακτήρα σε όσους προσβάλλουν την αξιοπρέπειά μας...
Με την πεποίθηση ότι "Η ζωή είναι γυναίκα"... το μήνυμα μας είναι ότι : «Απαιτούμε σεβασμό, σε σχέση ισότητας και αξιοπρεπούς διαβίωσης και συμβίωσης, στα πλαίσια της ευνομούμενης πολιτείας μας, που δίδαξε διεθνώς τον Πολιτισμό και την Δημοκρατία».
-5-
Άννα Καπνιά-Μπούνα, Αντιδήμαρχος Βρεφονηπιακών Σταθμών & ΚΔΑΠ, Παιδείας και Διά Βίου Μάθησης του Δήμου Αγίων Αναργύρων-Καματερού: Η εκπαίδευση ξεκινάει από το σπίτι
«Η 25η του Νοέμβρη μας υπενθυμίζει ότι η μάστιγα της βίας κατά των γυναικών συνεχίζει να υπάρχει. Πρέπει να θυμόμαστε όλοι μας καθημερινά και όχι μόνο στις 25 Νοεμβρίου πως μπορούμε να βοηθήσουμε όλοι από το δικό μας μετερίζι για να καταπολεμήσουμε την κακομεταχείριση των γυναικών. Σαν γυναίκα εργαζόμενη, μητέρα και σύζυγος θλίβομαι που στον 21ο αιώνα στοιχεία από διεθνείς έρευνες δείχνουν ότι η ζωή των γυναικών σε πολλά σημεία του πλανήτη μας δεν είναι εύκολη. Ακόμα και σε περιοχές που δεν ανήκουν σε τριτοκοσμικές περιοχές και βρίσκονται κοντά μας. Η γυναίκα στο διπλανό διαμέρισμα, στη διπλανή πολυκατοικία, στη γειτονιά μας. Γυναίκες που φοβούνται βαθιά, που χάνουν σιγά-σιγά τη δύναμή τους να αντισταθούν.
Στον πυρήνα της, η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι η εκδήλωση μιας βαθιάς έλλειψης σεβασμού – μιας αποτυχίας των ανδρών να αναγνωρίσουν την εγγενή ισότητα και αξιοπρέπεια των γυναικών. Πρόκειται για ένα ζήτημα θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η βία κατά των γυναικών συνδέεται με ευρύτερα θέματα εξουσίας και ελέγχου στις κοινωνίες μας. Ζούμε σε μια κοινωνία που κυριαρχείται από άνδρες.
Τα στοιχεία για τη χώρα μας: Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες στατιστικές της Ε.Ε. μία στις 4 Ελληνίδες άνω των 15 ετών έχει βιώσει σωματική ή σεξουαλική βία τουλάχιστον μία φορά στη ζωή της, ενώ σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. σε περιστατικά βίας, οι γυναίκες αποτελούν το 70% των θυμάτων.
Πρέπει να βάλουμε ένα τέλος στη βία και ο καθένας από την πλευρά του να κάνει ό,τι μπορεί για να βελτιώσει τη ζωή των θυμάτων. Η εκπαίδευση ξεκινάει από το σπίτι. Από το πώς μεγαλώνει μία μητέρα το γιο της, από το τι συμβουλές θα δώσει ο πατέρας στην κόρη του. Μην κλείνετε τα μάτια σας…»
-6-
Θεοδώρα Μαρσώνη Αντιδήμαρχος εθελοντισμού, νέας γενιάς, ισότητας και αδέσποτων ζώων του δήμου Αγίας Βαρβάρας: Η βία δεν ελαχιστοποιείται, αλλάζει μορφές
«Η 25η Νοεμβρίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Η ημέρα αυτή θεσπίστηκε για την ανάδειξη του σημαντικού αυτού φαινομένου της κακοποίησης των γυναικών, που ανέκαθεν αντιμετώπιζε η κοινωνία μας και δυστυχώς αντιμετωπίζει ακόμα και σήμερα, παρά τα αλματώδη βήματα που έγιναν προκειμένου να επιτευχθεί η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων. Έχει παρατηρηθεί ότι με το πέρας του χρόνου η βία αυτή όχι μόνο δεν ελαχιστοποιείται, αντιθέτως αλλάζει μορφές, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη εύρεσης στρατηγικών πρόληψης και αντιμετώπισης του φαινομένου.
Η κακοποίηση που υφίσταται μία γυναίκα δεν περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικο σύστημα, αλλά δύναται να συμβεί στον οιονδήποτε ανεξαρτήτου εθνικότητας, ηλικίας, οικογενειακής κατάστασης ή μορφωτικού επιπέδου και μπορεί να περιέχει τη μορφή της λεκτικής, ψυχολογικής, σωματικής και σεξουαλικής κακομεταχείρισης.
Συνέπεια της ανωτέρω κακοποίησης ανεξάρτητα από τη μορφή με την οποία αυτή εκδηλώνεται στην εκάστοτε γυναίκα, είναι «η ντροπή και ο φόβος για αντίποινα» γι’ αυτό πρέπει να ληφθούν μέτρα τα οποία θα δώσουν τη δύναμη σε κάθε μία από εμάς να καταγγείλει αμελλητί κάθε περιστατικό βίας. Πόσο συχνά μαθαίνουμε πως γυναίκες που κακοποιούνταν αδιάκοπα, σώπαιναν και δεν μιλούσαν; Και εύλογα διερωτάται κανείς, γιατί μια γυναίκα δέχεται βίαιη συμπεριφορά και δεν αντιδρά; Γιατί δεν μιλάει; Γιατί δεν φεύγει; Γιατί υποβάλλεται στη διαδικασία να θεωρεί τον εαυτό της «θύτη» αντί για «θύμα»; Πόσες κακοποιημένες γυναίκες αισθάνθηκαν ένοχες για αυτό που βίωσαν; Πόσες κατηγόρησαν τον ίδιο τους τον εαυτό; Η βία που μπορεί να αντιμετωπίσει μια γυναίκα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, που τραυματίζει τον ψυχισμό της, εξαντλεί τον δυναμισμό της και μειώνει το κουράγιο της, κάνοντας την διαφυγή να φαντάζει σχεδόν αδύνατη, δεδομένων όλων αυτών των εμποδίων που χρειάζεται να ξεπεράσει προκειμένου να αποκαλύψει την αλήθεια της και να αντιμετωπίσει εν τέλει την κατάσταση.
Το να απεγκλωβιστείς από μια τέτοια κατάσταση απαιτεί αφενός σε κοινωνικό επίπεδο στήριξη από την κοινωνία και τους θεσμούς της και αφετέρου σε προσωπικό επίπεδο εσωτερική δύναμη, αυτοεκτίμηση, ψυχικά αποθέματα και συναίσθηση περί της πραγματικής αξίας της γυναίκας, η οποία μεταξύ άλλων υπάρχει για να «δίνει ζωή». Γι’ αυτό το λόγο δεν θα έπρεπε να συγχωρείται η υποταγή σε κακοποιητικές συμπεριφορές και καταστάσεις. Όταν κάθε μια ξεχωριστά συνειδητοποιήσει όλα τα ανωτέρω, αυτόματα θα μειωθούν όχι μόνο τα θύματα, αλλά και τα θύματα που κατάφεραν και είπαν «Φτάνει, δεν μου αξίζει αυτό και δεν θα το ανεχτώ».
-7-
Ευμορφία Σάββα , Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Διαχείρισης Απορριμμάτων, Προστασίας & Ελέγχου Περιβάλλοντος του Δήμου Χαϊδαρίου: Έχουμε όλοι την ευθύνη να πούμε ένα τρανταχτό « ΟΧΙ»
Έχουμε όλοι την ευθύνη να πούμε ένα τρανταχτό « ΟΧΙ», να καταγγείλουμε ανοιχτά τις πράξεις βίας ή παρενόχλησης των γυναικών και να σταθούμε δίπλα στα θύματα, με στοργή, ευθύνη και αμέριστη ενσυναίσθηση .
Η βία κατά των γυναικών αποτελεί την υπέρτατη και την πιο ύπουλη παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων, ωστόσο εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο ακόμη και στις ημέρες μας.
Η αναχρονιστική αντίληψη ότι η παρενόχληση ή η βία προς τις γυναίκες είναι μέσα στα καθημερινά της ζωής, χωρίς να καταγγέλλεται σε όλες τις εκφάνσεις της, στο σπίτι, στην δουλειά, στην καθημερινότητα, πρέπει να μας κινητοποιεί όλους μας, από όποια θέση ευθύνης και εάν βρισκόμαστε, με στόχο την εξάλειψή της.
