του Λευτέρη Θεοδωρακόπουλου

Από το παγκάκι της πλατείας που χάραζε όνειρα, τώρα τα πραγματοποιεί από τη θέση του Αντιδημάρχου

Ποια είναι τα σχέδια του για την πόλη και πώς τα υλοποιεί κόντρα στην covid-19 εποχή

Φανταστείτε μια πόλη χτισμένη πάνω σε ένα πεντάγραμμο.  Με πολλές μελωδίες και νότες ευχάριστες. Για να λειτουργήσει όμως ως αρμονικό σύνολο, χρειάζεται και τους μαέστρους να μπορούν να αποδώσουν με λεπτομέρεια και πάθος τις παρτιτούρες που έχουν μπροστά τους.

Αυτά σε μια φανταστική διάσταση θα ήταν εφικτά.  Γιατί όχι και στην κανονική όμως;

Για να προλογίσει κανείς τον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού, Αθλητισμού υπεύθυνο για την Τοπική Δημοκρατία, τον Ψηφιακό Δήμο και τις ηλεκτρονικές εφαρμογές Νίκο Βουρλιώτη και να αποτυπώσει την πορεία του θα χρειαστεί εκατοντάδες λέξεις.

Ένας άνθρωπος έντονος, ευαίσθητος που τον χαρακτηρίζει το πάθος. Μια από τις μεγάλες του αγάπες, η πόλη που γεννήθηκε και ζει η Αγία Βαρβάρα. Σε αυτήν πλέον που κάποτε χάραζε τα όνειρά του στα παγκάκια της πλατείας, τώρα μπορεί να τα κάνει πραγματικότητα ως άλλος μαέστρος.

Ο ίδιος μιλά για τα καθήκοντά του αλλά και για το πώς θέλει να αλλάξει την πόλη του προς το καλύτερο.  

Τονίζει πως στην Αγία Βαρβάρα γίνεται σοβαρό και ουσιαστικό έργο και η παρουσία του στις επάλξεις είναι μεθοδική και αποτελεσματική.

Από το παγκάκι της πλατείας που χάραζες τα όνειρά σου, τώρα στον δημοτικό θώκο έτοιμος να τα υλοποιήσεις για μια πόλη πιο όμορφη, πιο λειτουργική;

«Το παγκάκι αντιπροσωπεύει το όραμα για το μέλλον και από τη θέση μου στο Δήμο μπορώ να προσφέρω περισσότερα και θεσμικά στο ρόλο τον οποίο μου εμπιστεύτηκαν οι συνδημότες μου και ο Δήμαρχος. Το όραμα δεν το φτάνει κανείς εύκολα, πόσο μάλλον αν δε δουλέψει και δεν προσπαθήσει».

Από τα τραγούδια σου και την πορεία σου αντιλαμβάνεται κανείς πως τα κοινά σε ενδιέφεραν.  Το «Καλημέρα Ελλάδα» ήταν ένα έντονο κοινωνικό τραγούδι με πολιτικές προεκτάσεις που κατάφερες να κάνεις μια γενιά να το σιγοτραγουδάει. Πώς νιώθεις γι’ αυτό το επίτευγμά σου;

«Εγώ απλά έκανα τραγούδι αυτά που έλεγε και λέει ακόμα όλος ο κόσμος. Το ότι το σιγοτραγούδησε μια ολόκληρη γενιά, ας πούμε ότι λειτούργησε σαν σύνθημα». 

Θα επιμείνω στο «Καλημέρα Ελλάδα» και θέλω να ρωτήσω αν η ιστορία και οι εξελίξεις που ακολούθησαν μετά την «γέννηση» του το κατέστησαν προφητικό;

«Δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά τίποτα από τότε, οπότε παραμένει επίκαιρο θα έλεγα. Εκεί που λέει «Σκέφτηκα Ελλάδα να σ’ αφήσω, να φύγω…», είναι κάτι που δυστυχώς αναγκάστηκαν να το κάνουν πολλοί νέοι μέχρι σήμερα, κάτι το οποίο θεωρώ ότι είναι η χειρότερη εξέλιξη για τη χώρα».

Πολλοί που δεν ξέρουν τον NiVO θα πουν… «εντάξει τώρα ένας ακόμη καλλιτέχνης που κατέβηκε για λόγους marketing και δημοσίων σχέσεων». Τα έργα σου είναι η απάντησή τους; Και ποια είναι αυτά σε περίπτωση που δεν τα έχει παρακολουθήσει κάποιος;

«Δεν έχουν οι καλλιτέχνες ανάγκη την τοπική αυτοδιοίκηση για marketing και δημόσιες σχέσεις, τα έχουμε ήδη αυτά περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Το ότι οι καλλιτέχνες απαξιώνονται συστηματικά ακόμα και όταν είναι καταξιωμένοι επαγγελματίες, είναι γεγονός. Αυτό είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που τα τελευταία χρόνια τείνει να γίνει μια σύγχρονη μάστιγα που τρέφεται και γιγαντώνεται κυρίως μέσα από τα social media.

Παράγουμε σοβαρό και ουσιαστικό έργο στον Δήμο Αγίας Βαρβάρας και η παρουσία μου στις επάλξεις είναι μεθοδική και αποτελεσματική. Δεν έχω να αποδείξω απολύτως τίποτα σε εκείνους που σκέφτονται έτσι, παρά μόνο σε αυτούς οι οποίοι με εμπιστεύτηκαν ή με γνωρίζουν».

Η Αγία Βαρβάρα είναι ένας δήμος με δυνατότητες και προοπτικές. Ποιες είναι οι δικές σου προτεραιότητες;

«Ως Αντιδήμαρχος Αθλητισμού και Πολιτισμού και σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς αλλά και γυμναστές και ειδικούς συνεργάτες του Δήμου, αυτή τη στιγμή κινούμαστε εναλλακτικά λόγω Covid-19. Σαφέστατα μας απασχολεί ιδιαιτέρως και η ενίσχυση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης του Δήμου αλλά και η διαμόρφωση μιας νέας επιχειρηματικής ταυτότητας για την πόλη που θα βοηθήσει τους επιχειρηματίες να γίνουν πιο αποδοτικοί και παραγωγικοί και η πόλη φιλόξενη και σύγχρονη».

Η καλλιέργεια του Πολιτισμού στις επόμενες γενιές είναι ένα από τα στοιχήματά σου; Πώς μπορεί ο δήμος της Αγίας Βαρβάρας να «αγκαλιάσει» τα παιδιά και να τους δώσει εναύσματα για να προχωρήσουν;

«Η Αγία Βαρβάρα έχει αγκαλιάσει τα παιδιά και τους νέους μέσα από τις  πολιτιστικές της δομές και την εκπαίδευση όπως τη Σχολή Δραματικής Τέχνης, τις σχολές χορού, παραδοσιακών χορών, το κέντρο εικαστικών τεχνών και το ωδείο. Μας ενδιαφέρει να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε και να διευρύνουμε αυτές τις δομές, όπως κάνουμε αυτόν τον καιρό με το στούντιο που διαθέτει ο Δήμος αναβαθμίζοντας το ρόλο του, με τη νέα Πρότυπη Ακαδημαϊκή Σχολή Μουσικής Βιομηχανίας , Ψυχαγωγίας & Καλλιτεχνικής Δράσης "ΑΡΙΩΝ", φτιάχνοντας με αυτόν τον τρόπο μια νέα και παραγωγική “κυψέλη” στην πόλη σαν απάντηση στις σύγχρονες προδιαγραφές της μουσικής και της ψηφιακής επεξεργασίας του ήχου. Σκοπός είναι να συνδυάσουμε τα καλλιτεχνικά τμήματα με ακόμα πιο δημιουργικό και διαδραστικό τρόπο φέρνοντάς τα πιο κοντά στην επεξεργασία της σύνθεσης και της παραγωγής.

Παράλληλα, να δώσει την ευκαιρία σε μικρούς και μεγάλους να μάθουν περισσότερα για το πιο βασικό κομμάτι για το χώρο των επαγγελματιών του χώρου του θεάματος, της μουσικής και της τηλεοπτικής παραγωγής».

Πώς θα είναι η πόλη που θα παραδώσεις στο παιδί σου, πώς την φαντάζεσαι;

«Όλοι μας στο Δήμο έχουμε τον ίδιο στόχο. Να παραδώσουμε στα παιδιά μας μια πόλη καλύτερη από εκείνη που παραλάβαμε και γι’ αυτό εργαζόμαστε ως ομάδα».

Έτυχε να αναλάβεις μια θέση δύσκολη και απαιτητική εν μέσω covid-19. Ποια είναι τα εμπόδια που αντιμετωπίζεις στον σχεδιασμό σου;

«Είμαστε αναγκασμένοι να λειτουργήσουμε εναλλακτικά λόγω περιορισμών, αφού ο πολιτισμός και ο αθλητισμός είναι βασικοί στόχοι των περιοριστικών μέτρων».

Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος. Υπάρχει ένα ρεύμα που τις δυτικές συνοικίες τις θεωρούν υποβαθμισμένες προς την ποιότητα ζωής. Όμως σε αυτές τις πόλεις τις δικές μας, «γεννήθηκαν» καλλιτέχνες που έδωσαν στην Τέχνη ώθηση και προεκτάσεις. Είναι λάθος εντύπωση που έχω ή την υιοθετείς ως ένα σημείο και εσύ;

«Αυτό είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, όπου η καλλιτεχνική έκφραση και η δημιουργία ανθούν στις λεγόμενες “υποβαθμισμένες περιοχές”.  Σίγουρα όμως πρόκειται για μια παρωχημένη άποψη που αδικεί τις δυτικές συνοικίες κι έχει σκοπό να στοχοποιήσει όλες αυτές τις περιοχές και τους ανθρώπους τους».

«Τo τεράστιο πάθος μου για τη μουσική δημιούργησε την ανάγκη να τη μοιράζομαι με τον κόσμο», είχες δηλώσει σε συνέντευξή σου πρόσφατα.  Αυτό το  πάθος της μουσικής έγινε οδηγός ζωής; Και μία από τις αγάπες σου είναι και η πόλη σου;

«Με οδηγούν τα πάθη μου. Είμαι λοιπόν ένας καλλιτέχνης που έγινε και αντιδήμαρχος στην πόλη του».

Η ραπ εξελίχθηκε; Πώς την ακούς εσύ; Εσείς είχατε να αντιμετωπίσετε και πολλά ταμπού;

«Εξελίσσεται, μεταλλάσσεται, αλλού προοδεύει και αλλού κάνει βήματα πίσω. Όπως και εμείς βρήκαμε το δρόμο μας, έτσι και οι νεότεροι καλλιτέχνες μπορούν να κάνουν το ίδιο».

Τέλος, θα ήθελες μια πόλη που τα παιδιά θα μπορούν να χαράζουν τα όνειρά τους στα παγκάκια της πλατείας;

«Θέλω μια πόλη που τα παιδιά της θα μπορούν να ονειρεύονται».