Της Γιούλης Ηλιοπούλου
Συνήθως –και λόγω δεύτερου επαγγέλματος- τα βλέπω κουρασμένα, με μαύρους κύκλους από το διάβασμα και το συνεπακόλουθο ξενύχτι, με τάσεις απογοήτευσης, παραίτησης, νεύρα και εκνευρισμό. Είναι τα παιδιά της Γ’ Λυκείου, που επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου να καλύψουν την εξεταστέα ύλη, να προετοιμαστούν επαρκώς για τις 3 εκείνες ώρες του Μαΐου και του Ιουνίου που θα καθίσουν αγχωμένα μπροστά στο τετράδιο εξετάσεων για να «κριθεί, τρόπον τινά, το μέλλον τους». Βάζοντας στην άκρη την προσωπική μου γνώμη για το εξεταστικό σύστημα και την ορθότητά του, θα μείνω μόνο σε ένα τεράστιο μπράβο για τον αγώνα (ανεξαρτήτως αποτελέσματος) που δίνουν όλα τα λυκειόπαιδα της Γ’ τάξης.
Αυτή τη φορά όμως το δημοσιογραφικό καθήκον ήταν άκρως ευχάριστο. Δεν τα συνάντησα κάτω από το «φάντασμα» των εξετάσεων, αλλά στο ακριβώς επόμενο στάδιο. Έχοντας τελειώσει τις εξετάσεις, ήδη από τον περασμένο Μάιο, με χαμόγελο ανακούφισης στα προσωπάκια και με το βλέμμα της επιτυχίας, με πολλή σεμνότητα όμως, παρόλο το…δυσθεώρητο ύψος των μορίων που συγκέντρωσαν. Και δεν μιλάω για απλή επιτυχία, εισαγωγή σε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (που εξ’ ορισμού είναι επιτυχία). Μιλάω για τις πρώτες θέσεις, σε όλη την Ελλάδα. Οι πρώτοι των πρώτων λοιπόν, με την πολύ ωραία συγκυρία να είναι και οι δυο τους από το Περιστέρι και- ακόμα καλύτερα- απόφοιτοι του αγαπημένου μου σχολείου (αφού κάθισα κι εγώ στα θρανία του), των Εκπαιδευτηρίων Αυγουλέα- Λιναρδάτου.
Ο Γιάννης Ιατρού και ο Ηλίας Βισάκης. Ο πρώτος στην Ελλάδα που πέρασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, με τα «αστρονομικά» 19.753 μόρια (και γενικά ο πρώτος βαθμός των πανελλαδικών στην Ελλάδα) και ο πρώτος στην Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών με 19.206 μόρια.
Συναντηθήκαμε στο χώρο του σχολείου τους, καθίσαμε σε ένα μικρό τραπεζάκι στο προαύλιο, ένα ηλιόλουστο πρωινό Σαββάτου και εν μέσω εγκάρδιων χαιρετισμών με τους πρώην καθηγητές τους, κάναμε μια πολύ χαλαρή και ουσιαστική κουβέντα. Ήθελα να τους ρωτήσω για όλα τα «τετριμμένα», αλλά πολύ ενδιαφέροντα για 2 παιδιά που έχουν καταφέρει ένα τέτοιο κατόρθωμα. Γιατί σίγουρα είναι η πρώτη τους μεγάλη νίκη και -όπως τους είπα κιόλας- τώρα απολαμβάνουν τους…καρπούς της. Γιάννης και Ηλίας ή Ηλίας και Γιάννης, σας τους παρουσιάζω.
-
Πρώτα απ’ όλα ένα τεράστιο μπράβο για τις βαθμολογίες σας. Θα ήταν «κουφό» να ρωτήσω αν ήταν η πρώτη σας επιλογή. (γέλια). Αλλά ήταν κάτι που το θέλατε από μικροί;
Γιάννης: Δεν ήταν κάτι το οποίο ήθελα από μικρός. Πιο πολύ ήθελα να γίνω δικηγόρος ή δικαστής. (Τον ρώτησα αν οι γονείς του έχουν συναφή επαγγέλματα κι έτσι επηρεάστηκε από εκείνους). Άλλωστε και οι γονείς μου δεν είχαν σχέση με την ιατρική. Από το τέλος του Γυμνασίου προς το Λύκειο άρχισε να μου αρέσει η ιδέα του γιατρού. Εναλλακτικά θα μπορούσα να γίνω και πυρηνικός φυσικός.
Ηλίας: Ούτε εγώ το είχα αποφασίσει από μικρή ηλικία. Ίσως με επηρέασε η αδελφή μου που είναι οδοντίατρος. Στο Λύκειο ξεκίνησα να το σκέφτομαι. Μου άρεσαν όμως και οι θεωρητικές σπουδές, όπως η Νομική ή το Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών.
-
Πόσο διαβάζατε κατά τη διάρκεια της χρονιάς; Ήταν το γνωστό εξαντλητικό διάβασμα που θεωρητικά πρέπει να κάνουν τα παιδιά που δίνουν πανελλαδικές;
Γιάννης: Δεν διάβαζα εξαντλητικές ώρες, όλη την ημέρα, όπως ακούω για άλλα παιδιά. Περίπου 4 με 5 ώρες κάθε μέρα. Προσπαθούσα να έχω ελεύθερες ώρες, να ξεφεύγω από τη ρουτίνα του διαβάσματος. Έκανα ουσιαστικό, προσεκτικό διάβασμα. Αλλά ήθελα να βγαίνω και με την κοπέλα μου και με τους φίλους μου, περισσότερο Παρασκευές και Σάββατα.
Ηλίας: Διάβαζα όσο χρειαζόταν, αλλά ποτέ τις ατελείωτες ώρες, που τελικά δεν σε βοηθούν αλλά σε κουράζουν περισσότερο. Ήθελα να ξεσκάω και προσπαθούσα να έχω ουσιαστικό διάβασμα, αλλά και κοινωνική ζωή, που είναι πολύ σημαντική και αυτή. Σε βοηθά να χαλαρώνεις και να διαβάζεις με μεγαλύτερη δύναμη μετά.
-
Το σχολείο σας πόσο συντέλεσε σε αυτή την επιτυχία σας;
Γιάννης: Δεν θα περνούσα στην ιατρική, αν δεν είχα την καθοδήγηση και τις υποδείξεις των καθηγητών μου. Μάλιστα ορισμένοι καθηγητές με «κυνηγούσαν» γιατί είμαι και τύπος που χρειάζομαι πολλές φορές να με πιέσει κάποιος, να με κυνηγήσει να μείνω στο πρόγραμμά μου. Είχαμε πραγματικά καταπληκτική σχέση με τους καθηγητές και τη διεύθυνση του σχολείου και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Πολλές φορές επικοινωνούσαμε και ηλεκτρονικά, ακόμη και το βράδυ για να λύσουμε απορίες και να μας βοηθήσουν στο διάβασμά μας.
Ηλίας: Το σχολείο μας τα έδωσε όλα, για να είμαστε προετοιμασμένοι με πλήρη επάρκεια και να πετύχουμε. Πολύ μεγάλο ποσοστό της επιτυχίας οφείλεται σε αυτό. Ήταν ιδιαίτερα σημαντική η σχεδόν «γονική» σχέση που είχαμε αναπτύξει με τους καθηγητές, οι οποίοι ήταν πάντα δίπλα μας, με την άψογη καθοδήγησή τους. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα.
-
Πώς επιλέξατε τα Εκπαιδευτήρια Αυγουλέα- Λιναρδάτου και πόσα χρόνια είστε μαθητές εδώ; Μένετε κοντά;
Γιάννης: Δεν μένω κοντά, είμαι κάτοικος Πετρούπολης. Από το νηπιαγωγείο έρχομαι στην Αυγουλέα, γιατί ήθελαν οι γονείς μου ένα σχολείο να με μεταφέρει με το σχολικό και έτσι αναζήτησαν το καλύτερο ιδιωτικό σχολείο να με γράψουν. Μετά πήρα και υποτροφία.
Ηλίας: Εγώ μένω 200 μέτρα από το σχολείο και ήρθα εδώ στην 1η Λυκείου. Ο πατέρας μου είναι φυσικός και ως εκπαιδευτικός, με γνώση, το επέλεξε ως ένα αξιόπιστο, πολύ καλό σχολείο. Έδωσα εξετάσεις και πέρασα εδώ με υποτροφία, όπως και η αδελφή μου.
-
Ας αφήσουμε λίγο τα μαθητικά. Πού βγαίνετε; Περιστέρι ή αλλού;
Βγαίνουμε αρκετά Περιστέρι και Πετρούπολη. Πηγαίνουμε όμως και στο κέντρο πολύ. Από το Περιστέρι, επιλέγουμε συνήθως τη Βεάκη, πολύ συχνά στο Manor, το Caza Azul ή την Arch (ιδιαίτερα ο Ηλίας ως γνήσιο «ροκάκι»).
-
Τι μουσική ακούτε;
Γιάννης: Ακούω τα πάντα, ίσως περισσότερο ραπ, αγγλική ραπ.
Ηλίας: Είμαι κλασικός ροκάς, Scorpions, Dire Straits και τα κλασικά ροκ κομμάτια. Άλλωστε παίζω και κιθάρα, από πολύ μικρός, από το δημοτικό. Σε πάρτυ, στις εκδρομές την έπαιρνα μαζί, τραγουδούσαμε και διασκεδάζαμε με την παρέα μας.
- Πώς είναι η «νέα» ζωή σας, η φοιτητική; Ξεκινήσατε μαθήματα στις σχολές σας;
Γιάννης: Ξεκινήσαμε μαθήματα και μου φαίνονται ήδη κάποια πολύ δύσκολα. (Σ.Σ: Του υπενθύμισα με γέλιο ότι αυτό έπρεπε να περιμένει, στην Ιατρική φοιτά). Εδώ κάνουμε και Πυρηνική Φυσική. Τι να καταλάβεις; Κάποια βέβαια είναι αρκετά εύκολα και κατανοητά.
Ηλίας: Έχουμε ξεκινήσει κι εμείς. Η σχολή μου αρέσει, έχουμε κάποια μαθήματα εύκολα και κάποια δυσκολότερα. Και σιγά σιγά γνωριζόμαστε και με τους συμφοιτητές μας, ήδη αρχίσαμε τα πάρτυ!
- Ίσως είναι νωρίς να ρωτήσω αλλά σκέφτεστε για κάποιο μεταπτυχιακό μετά ή συγκεκριμένη ειδικότητα;
Ηλίας: Σίγουρα κάτι θα κάνω μετά το πτυχίο. Θα σκεφτόμουν και το εξωτερικό, για κάποια ειδίκευση. Αλλά μόνο Αμερική ή Γερμανία, αν ήταν να φύγω εκτός.
Γιάννης: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα την ειδικότητα που θα διαλέξω. Μου αρέσουν πολλές. Η παθολογία για να έχω τον έλεγχο, να κάνω τη διάγνωση. Θα μου άρεσε και η νευρολογία και η νευροχειρουργική αλλά με γοητεύει και η εντατικολογία, να βοηθάω τους συνανθρώπους μου στα επείγοντα. Κάτι διαφορετικό που με εκλύει επίσης είναι και η πυρηνική ιατρική.
- Σας αγχώνει η κατάσταση στην Ελλάδα από άποψη επαγγελματικής αποκατάστασης;
Γιάννης: Δεν θέλω να αγχώνομαι. Θέλω να είμαι καλός σ’ αυτό που κάνω και έτσι πιστεύω ότι θα βρω εργασία. Θα ήθελα να μείνω στην Ελλάδα και να «ανοίξω τα πανιά» μου. Δεν κρύβω βέβαια ότι όνειρό μου ήταν και το Harvard ή το ΜΙΤ, αλλά νομίζω και ότι η Ιατρική Αθήνας μπορεί να μου προσφέρει όσα χρειάζομαι για να αναπτύξω τις δυνατότητές μου.
Ηλίας: Κι εγώ ελπίζω στο καλύτερο και δεν θέλω να βλέπω τα πράγματα απαισιόδοξα. Θα γίνω πολύ καλός σε αυτό που σπουδάζω και θα τα καταφέρω. Άλλωστε είναι νωρίς ακόμα και η κατάσταση στη χώρα μας δείχνει ότι βελτιώνεται σιγά σιγά.
Η κουβέντα μας τελείωσε με αναφορές στον dr House, ως…σαφή επιρροή τους και στο πολύ ωραίο λάθος- προοικονομία που μου περιέγραψε ο Γιάννης, κατά τα πρώτα του βήματα στον κόσμο αυτό: «Στο καρτελάκι του μαιευτηρίου έγραψαν κατά λάθος Ιατρός Ιατρού, αντί Γιάννης Ιατρού». Του απάντησα ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο τελικά και συμφωνήσαμε γελώντας.
Σ.Σ: Μην ξεχάσω να αναφέρω ότι τα Εκπαιδευτήρια Αυγουλέα και το Περιστέρι μετρούν και άλλες επιτυχίες, αφού και η 2η στην Ιατρική Αθήνας είναι η Σοφία Βασιλείου, μαθήτρια του σχολείου, με 19.720 μόρια και ο 6ος στην Ιατρική Αθήνας, με 19.540 μόρια είναι ο μαθητής τους Ιάσονας Παπακωνσταντίνου. Στο σύνολό το σχολείο είχε φέτος 118 επιτυχόντες.
