Γράφει η Γιούλη Ηλιοπούλου

«Η νύχτα των Παθών, αγία Παρασκευή μεγάλη,

θυμάσαι; Οι κράχτες βροντεροί του δρόμου και χουγιάζουν

«Ώρα, ώρα για την εκκλησιά!» Τα σήμαντρα σωπαίναν,

μήπως ταράξουν του Ιησού τον ύπνο ολογυρμένου

στων επιτάφιων τα χρυσά τα σάβανα που οι βιόλες

χλωμές και τα τριαντάφυλλα τα κοκκινοπλουμίζαν.

Θυμάσαι; Η νύχτα των Παθών μα και τ’ Απρίλη η νύχτα

της χώρας όλα, νόμιζες, να βουβαθούν γυρεύαν

θρήσκα και κατανυχτικά, τη σιγαλιά να κάμουν

μια προσφορά ευλαβική προς του Κυρίου τα Πάθη.

Και μοναχά δε σώπαινε στο περιβόλι μέσα

με τη δικούλα του εκκλησιά, με τη λατρεία δική του,

πιστός και ιερουργός Θεού ψηλότερου απ’ όλους,

τ’ αηδόνι. Η νύχτα των Παθών, μα και τ’ Απρίλη η νύχτα.

Διάπλατες πέρα οι εκκλησιές ολόφωτες και φτάναν

απ’ τ’ ανοιχτά παράθυρα στα σπίτια μας οι θρήνοι

σεμνοί κι αντιθρηνούσανε στου χριστιανού τα χείλη:

«Ζωή εν τάφω… Έαρ γλυκύ… Γλυκύτατόν μου τέκνον..»

Μπρος στην πεζούλα του σπιτιού, της γειτονιάς μελίσσι

κι εμείς, αγόρια αγίνωτα κι αστάλωτες παιδούλες,

ο ύπνος δε μας έπαιρνε, προσμέναμε την ώρα

της εκκλησιάς…»

Κωστής Παλαμάς, «Γιορτές» (απόσπασμα)

Από τη συλλογή «Ασάλευτη Ζωή»

Προσμένοντας λοιπόν την Ανάσταση, για έναν ακόμη χρόνο. Το Πάσχα είναι ίσως η μοναδική γιορτή που εμπεριέχει μέσα της όλη τη γκάμα των συναισθημάτων. Τον πόνο και τη θλίψη των Παθών και της Σταύρωσης και μετά την ελπίδα και το χαρμόσυνο μήνυμα που φέρνει η Ανάσταση. Το πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή. Τι συμβολίζει για τον καθένα η Ανάσταση είναι βαθιά προσωπικό. Όμως ας κάνουμε την ευχή να σηκώσουμε με δύναμη και θάρρος τον κάθε είδους «σταυρό μας» και ας προχωρήσουμε προς την κάθε μικρή και μεγάλη προσωπική ανάσταση. Με θάρρος και αποφασιστικότητα. Και ας «αναστήσουμε» τις ουσιαστικές- ξεχασμένες για πολλούς- παραμέτρους της ανθρώπινης υπόστασης. Την  αλληλεγγύη, την ανθρωπιά, την αποδοχή, την ενσυναίσθηση. Ας βάλουμε επίσης στόχο να βοηθήσουμε να σηκώσει τον δικό του «σταυρό» όποιος δεν μπορεί να το κάνει μοναχός του και να πορευτούμε μαζί του μέχρι την ανάσταση, κρατώντας του το χέρι.

Με τις πιο ζεστές ευχές για ανάσταση προσωπική για τον καθένα αλλά και για μία ανάσταση κοινωνική, μέσα από κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική  αλληλεγγύης, ίσες ευκαιρίες, ισότητα, ανεκτικότητα και ελευθερία, ευχόμαστε από τις σελίδες αυτές Χρόνια Πολλά και ό,τι καλύτερο σε όλους.