Της Ελισάβετ Σταματίου
Ο Θεοδόσης Γκελτής, Εκπαιδευτικός, Σύμβουλος Επαγγελματικού προσανατολισμού, Διευθυντής Σπουδών ΔΙΑΚΡΟΤΗΜΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΝΕΑ ΖΩΗ, Υπεύθυνος Εθελοντών "ΕΔΡΑ", Κοινωνικές Συνεταιριστικές Δραστηριότητες Ευπαθών Ομάδων, λαμβάνει βήμα και εκφράζει τις απόψεις του για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα. Όνειρό του είναι να εμπλουτίσει τη δημόσια σφαίρα στο Περιστέρι, αρθρώνοντας έναν συντεταγμένο λόγο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και θέτοντας την κοινωνική πολιτική στο επίκεντρο των συζητήσεων, ενισχύοντας ευάλωτους ανθρώπους.
Έχοντας ασχοληθεί με τον ακτιβισμό για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων συνειδητοποίησε ότι: «η ομοφοβία, η τρανσφοβία και ο σεξισμός ήταν σημαντικά πολιτικά διακυβεύματα. Η αναμέτρηση με τις ομο/τρανς -φοβικές ρητορικές και πρακτικές πλέον διαπερνούσε την προσωπική και την κοινωνική μου ζωή. Τίποτα πλέον δε θα άφηνα να πέσει κάτω. Κανένα ομοφοβικό αστειάκι ασχολίαστο, κανένας σεξιστικός σχολιασμός αναπάντητος. Μετά το πρώτο πτυχίο μου στη Φιλοσοφική σχολή της Αθήνας, ασχολήθηκα με τις σπουδές φύλου και σεξουαλικότητας. Στο μεταπτυχιακό είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να γοητευτώ από μεγάλα ονόματα στον χώρο των gender studies: τη Χαλκιά, τον Γιαννακόπουλο, τον Παπανικολάου, την Τζανάκη. Με είχαν συνεπάρει οι διαλέξεις τους, τα αναγνώσματα που μας πρότειναν, και κυρίως οι συζητήσεις στους πανεπιστημιακούς διαδρόμους και στην ευρύτερη κοινωνία. Μπορούσα να βαφτίσω με όρους θεωρίας τα βιώματά και τις εμπειρίες μου. Κατάφερα ένα μέρος από το ακαδημαϊκό αυτό ταξίδι, να το καταγράψω σε μερικούς συλλογικούς τόμους που κυκλοφορούν στα ελληνικά. Με απασχόλησε κυρίως η ιστορία του «ΛΟΑΤΚΙ κινήματος» στην Ελλάδα – με όσα προβλήματα μπορεί να έχει ο όρος αυτός. Έγραψα ακόμα για ΛΟΑΤΚΙ αστέγους στην Ελλάδα (2019), για την αστυνομική βία σε βάρος της τρανς και γκέι κοινότητας (2020), αλλά και για μια μικρή όψη της ιστορίας του ΑΚΟΕ(2021). Νομίζω ότι σε ένα βαθμό εμπλούτισα την ακαδημαϊκή ελληνόφωνη βιβλιογραφία κομίζοντας στοιχεία από την υβριδική θέση του ακτιβιστή και του υποψήφιου διδάκτορα. Συμμετείχα σε αρκετά συνέδρια και ευρωπαϊκά προγράμματα. Για πολλά χρόνια αρθρογραφούσα στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Φέτος ολοκληρώνω τις σπουδές μου στο τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, καθώς στο πρόσωπο του κοινωνικού λειτουργού βλέπω τον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Ζώντας σε μία κοινωνία που προσπαθούμε να άρουμε τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, να εξισώσουμε τους ανθρώπους και να ενδυναμώσουμε κάθε φωνή που αντιστέκεται στην αδικία και την ανισότητα, χαιρόμαστε που στον δημόσιο βίο ακούγονται πλέον όλες οι απόψεις. Τα τελευταία χρόνια η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα έχει ισχυροποιήσει την παρουσία της και με δυναμικό τρόπο έχει διεκδικήσει τη θέση της στον δημόσιο βίο».
Ο Θεοδόσης Γκελτής στεκόμενος δίπλα στα νέα παιδιά, καθώς είναι και εκπαιδευτικός, θέλει οι ΛΟΑΤΚΙ νέοι να εμπεδώσουν με κάθε τρόπο πως οι ζωές τους, οι επιθυμίες τους, τα βιώματά τους μπορούν να ακουστούν. Η ομοφοβία και η τρανσφοβία είναι υπαρκτές, στερούν σε μερικά παιδιά της εφηβεία τους, σε πολλούς ανθρώπους την ψυχική τους υγεία, παράγουν αποκλεισμούς σε εργασία και υγεία. Άνθρωποι που καταλαβαίνουν ότι το φύλο και η σεξουαλικότητα είναι «πολυσύχναστα σταυροδρόμια» στα οποία διαπλέκονται και άλλες διαιρέσεις και ταυτότητες: Φύλο, φυλή, τάξη, αναπηρία, σωματοδομή είναι σημαντικό να συμμετέχουν ενεργά στις εκλογές και να τους δίνεται βήμα για έκφραση και δράση ανεμπόδιστα και χωρίς στερεότυπα.
