Γράφει η Ελισάβετ Σταματίου
Αποχαιρετώντας έναν Φλεβάρη σηματοδοτημένο από την ελαφρότητα του έρωτα, όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται στη ροζ κουλτούρα του Αγίου Βαλεντίνου (όχι πως δεν τιμάμε κι αυτή την εκδοχή ζωής) αναμένουμε έναν Μάρτιο που έρχεται με διάθεση προβληματισμού καθώς φέρνει μαζί του δύο ημέρες σύμβολα, την έκτη Μαρτίου που δηλώνει ένα ηχηρό ΟΧΙ στο bullying και την όγδοη Μαρτίου αφιερωμένη στη γυναίκα. Αν συνυπολογίσουμε σε όλα αυτά την πρόσφατη ανάληψη καθηκόντων από την κυρία Μαίρη Τσιώτα, που έλαβε τη θέση της Αντιδημάρχου Κοινωνικής Πολιτικής, Ισότητας και Προσχολικής Αγωγής, κρίνεται αναπόφευκτη για άλλη μια φορά η επίσκεψή μας στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Περιστερίου. Γιατί οι παγκόσμιες ημέρες είναι κενές σημασίας και ενδιαφέροντος όταν δεν υπηρετούνται καθημερινά οι αξίες που υπερασπίζονται, σε έναν στίβο διαρκούς αγώνα, που οι κοινωνικές υπηρεσίες καλούνται να δώσουν στην προσπάθειά τους να επιλύσουν πολύπλοκα και εξαιρετικά ευαίσθητα θέματα. Χαιρόμαστε που στον αγώνα αυτό λαμβάνει την ήδη άξια σκυτάλη ένα άτομο που έχει καταθέσει την πολύτιμη εργασία του και την ανεξάντλητη δημιουργικότητα σε άλλους τομείς του δήμου μας. Οφείλω να ομολογήσω επίσης την προσωπική μου ικανοποίηση που σε αυτόν τον δύσκολο στίβο μας εκπροσωπεί μια γυναίκα.
Η κυρία Τσιώτα που με απόλυτη ευσυνειδησία και ευθύνη ανέλαβε τα νέα της καθήκοντα δήλωσε στη LIFE: «Η κοινωνική προσφορά έχει κατάθεση ψυχής. Ιδιαίτερα στις μέρες μας που τα δυσάρεστα γεγονότα είναι πολλά ο ρόλος της κοινωνικής υπηρεσίας είναι εξαιρετικά ευαίσθητος. Χαίρομαι που βρίσκω ένα ήδη οργανωμένο δίκτυο υπηρεσιών το οποίο θα υπηρετήσουμε και, όσο μπορούμε, θα διευρύνουμε. Οι κεραίες μας είναι ανοιχτές στα κοινωνικά αιτήματα και το πρώτο μας μέλημα είναι η πρόληψη. Όλες οι υπάρχουσες δομές τάσσονται κάτω από μια ομπρέλα και πάντα θα είναι κάτω από τη σκέπη μας η κακοποιημένη γυναίκα και το παιδί. Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η εκπαίδευση γονέων (ήδη λειτουργούν οι σχολές γονέων) και μεγάλη έμφαση δίνεται στα σχολεία. Η συνεργασία όλων των υπηρεσιών και των δομών του δήμου είναι αυτονόητη και συνηγορεί στα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα».
Γνωρίζοντας ότι οι παραπάνω δηλώσεις έγιναν με απόλυτη αίσθηση ευθύνης αναμένουμε τις εξελίξεις στην Κοινωνική Υπηρεσία, έτοιμοι να τις καταγράψουμε και να τις προβάλουμε αναδεικνύοντας τον ρόλο του κοινωνικού λειτουργού που ίσως να μην είναι τόσο σαφής σε όλους. Ο παγκόσμιος ορισμός για το επάγγελμα του κοινωνικού λειτουργού ο οποίος υιοθετήθηκε από τη Διεθνή Ένωση των Σχολών Κοινωνικής Εργασίας και από τη Διεθνή Ομοσπονδία Κοινωνικών λειτουργών τον Ιούλιο του 2014 είναι ο εξής: «Η κοινωνική εργασία είναι εφαρμοσμένο επάγγελμα αλλά και ακαδημαϊκό πεδίο που προωθεί την κοινωνική αλλαγή και ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, την ενδυνάμωση και απελευθέρωση των ανθρώπων. Οι αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της συλλογικής ευθύνης και του σεβασμού της διαφορετικότητας είναι κεντρικές στην κοινωνική εργασία η οποία θεμελιώνεται από τις θεωρίες της κοινωνικής εργασίας, των κοινωνικών επιστημών, των ανθρωπιστικών επιστημών και της γηγενούς γνώσης, συνδέοντας ανθρώπους και δομές για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής αλλά και για να ενισχύσει την ευημερία τους».
Τον πολλαπλό αυτόν ρόλο υπηρετούν με διακριτικότητα και σεμνότητα οι κοινωνικοί λειτουργοί του δήμου μας, με βασικούς εκπροσώπους τον Ιωάννη Παπαδόπουλο στη Διεύθυνση Κοινωνικής Πολιτικής, Ισότητας και Παιδείας, τη Χριστίνα Γαλανοπούλου προϊσταμένη τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Παιδείας και την Ειρήνη Καρποντίνη κοινωνική λειτουργό. Γιατί τις υπηρεσίες και τις δομές τις συνθέτει και εκπροσωπεί η ανθρώπινη παρουσία, τις στηρίζει η προσωπική εργασία και τις αναδεικνύουν οι καρποί του ειλικρινούς αγώνα. Στον στίβο αυτό δικαιωματικά προστίθεται η κ. Μαίρη Τσιώτα, η οποία έχοντας καταθέσει την προσωπική της εργασία σε κάθε μετερίζι που την κάλεσε ο δήμος μας, έχοντας διαγράψει μια λαμπρή πορεία στα κοινά της πόλης μας, ακολουθώντας τόσο τις προσωπικές της αναζητήσεις όσο και τις προκλήσεις της σύγχρονης πραγματικότητας θα καταθέσει τον προσωπικό της αγώνα στη συλλογική προσπάθεια της κοινωνικής μας υπηρεσίας. Γιατί παρόλο που ο δήμος μας είναι πολυπληθής, έχει ανεπτυγμένη τη συνείδηση και την αίσθηση της κοινότητας που αναπτύσσει την αλληλεγγύη και προωθεί την ουσιαστική σχέση ανάμεσα στους κατοίκους και τους εκπροσώπους του. Και για να μην γίνουμε εγκωμιαστές προσώπων και φορέων καλούμε την κοινωνική υπηρεσία να μας δίνει συχνά αφορμές να την επισκεπτόμαστε, προσφέροντάς μας επιχειρήματα να υπερασπιστούμε ένα έργο ουσίας που κρύβεται αλλά δεν χάνεται πίσω από τη λαμπερή βιτρίνα της πόλης μας. Προσκαλούμε επίσης την κυρία Τσιώτα- άξια μαχήτρια των γυναικών, (δεν ξεχνάμε πως πρωτοστάτησε στην υπογραφή του Χάρτη Ισότητας καθώς το Περιστέρι ήταν από τους πρώτους δήμους που συμμετείχαν σε αυτό το βήμα) να υπερασπιστεί με πάθος τα δικαιώματα όχι μόνο των γυναικών αλλά όλων των ευάλωτων ομάδων. Καλό αγώνα λοιπόν, έχοντας πάντα στο νου πως η ευαλωτότητα μας αφορά όλους, υπαγορευόμενη ούτως ή άλλως από τη φθαρτή και θνητή μας φύση και το ευμετάβλητο του βίου μας. Εξάλλου ορισμένες φορές είναι τόσο δυσδιακριτα τα όρια ανάμεσα στο κανονικό και την παρέκκλιση, ανάμεσά στο κοινωνικώς ορθό και το κατακριτέο, ανάμεσα ακόμη στο περιθώριο και την κοινωνικά αποδεκτή φόρμα. Αυτό που ζητάμε, σχεδόν απαιτούμε, από τη κάθε κοινωνική υπηρεσία είναι όχι να βρει τα όρια αυτά αλλά να τα καταρρίψει ...όχι να μας «προστατεύσει» από την παραβατικότητα αλλά να προστατεύσει τον κάθε πολίτη από την ανάπτυξη παραβατικής συμπεριφοράς, εξασφαλίζοντάς του ένα ισχυρό πλέγμα στήριξης. Εν αναμονή ενός Μαρτίου λοιπόν που ίσως φέρει την ελπίδα της άνοιξης, μαζί με όλες τις γιορτές και εκδηλώσεις που θα «τιμήσουν» τη γυναίκα, τον ευάλωτο μαθητή, την αντίσταση στην κάθε μορφή κακοποίησης... Γνωρίζοντας πως η κοινωνική υπηρεσία είναι πάντα στις επάλξεις διατηρούμε τις κεραίες μας ευαίσθητες για κάθε νέο ερέθισμα που για άλλη μια φορά θα κάνει την αλληλεγγύη πράξη στο Περιστέρι.
