Ήταν 4 Οκτωβρίου του 1887 και ώρα 4:00 μ.μ.
«Ξύπνησα νύχτα και μες στη σκέψη μου άναψαν φώτα.
Η εκπαίδευση είναι μία διαδικασία ατέρμονη, χωρίς όρια και περιορισμούς.
Εγκαινιάζοντας μία νέα στήλη, με τίτλο «το Περιστέρι μου», μία στήλη με ερωτήσεις σε πρόσωπα του
Το 1925 πρόσφυγες «πετιούνται» σε μια απόμακρη περιοχή της Αθήνας, σε έναν σκουπιδότοπο, στο Περι
Κυριακή πρωί, με αβέβαιες διαθέσεις του καιρού, με βέβαιη διάθεση απόδρασης από το σπίτι αλλά όχι
Έγραψε ο Έντγκαρ Άλαν Πόε ορίζοντας την ποίηση: «Η ποίηση είναι σκέψεις που αναπνέουν και λέξεις
Το Δημοτικό Ωδείο Περιστερίου, συνεχίζοντας την πρωτοποριακή δράση του στο χώρο της μουσικής, συμ
Μου αρέσει το Περιστέρι φωταγωγημένο, ιδιαίτερα η Σαρανταπόρου.
Οινικό.
